Έχει γίνει ανυπόφορο πια αυτό το πράγμα. Όπου και να βρεθείς θα υπάρχει πάντα κάποιος να τσιρίξει «αχα! Όλ’ αυτά είναι πολιτική ορθότητα γκον γουάιλντ!». Είναι ακόμη χειρότερο όταν το λένε αριστεροί και προοδευτικοί και σκίζουν τα ρούχα τους όταν μιλήσεις λέγοντάς σου ότι «Γλείφετε το σύστημα για να φανείτε καλοί!».
Λοιπόν άκου και προσπάθησε να καταλάβεις: ΕΣΥ γλείφεις το σύστημα. Το σύστημα λέει π.χ. «οι τρανς άνθρωποι έχουν μικρότερη αξία στην κοινωνία». Εσύ, χρησιμοποιώντας τρανσφοβικά στερεότυπα ΓΛΕΙΦΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που ισχυρίζεσαι ότι μισείς. Ο συντηρητικός διπλανός σου τουλάχιστον δεν προσποιείται ότι δεν είναι τρανσφοβικός κουράδας. Εσύ θέλεις να μας πείσεις ότι επειδή είσαι και πολύ προοδευτικός, μπορείς να λες ότι σκατά θέλεις χωρίς να σου λέει κανείς ότι κάνεις λάθος. Και όταν κάποιος σου πει «ρε, μη λες αυτήν τη λέξη γιατί είναι προσβλητική» αρχίζεις να τσιρίζεις ότι καταπατάμε την ελευθερία του λόγου σου. (\rolleyes)
Το να προσπαθείς να χρησιμοποιείς λόγο που δεν αποξενώνει ήδη περιθωριοποιημένες ομάδες της κοινωνίας είναι απλή ανθρωπιά. Το να προσπαθείς να συμπεριλάβεις στην κουβέντα ανθρώπους που υποφέρουν από συστημική βία και περιθωριοποίηση είναι απλή ανθρωπιά. Το να στηρίζεις πληθυσμούς που υποφέρουν είναι απλή ανθρωπιά. Αυτό που ονομάζεις «πολιτική ορθότητα» είναι κάτι που δ ε ν υ π ά ρ χ ε ι.
Το σχετικό μας λήμμα λέει:
Πολιτική ορθότητα
Τον όρο αυτό χρησιμποιούν κάποιοι αρνητικά για να εννοήσουν το σύνολο των λέξεων και συμπεριφορών που χρησιμοποιούμε προκειμένου να προωθούμε μια συνολικά πιο ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων των ανθρώπων με τους οποίους μοιραζόμαστε τον κόσμο. Για παράδειγμα, πλέον θεωρείται ρατσιστικό να χρησιμοποιούνται κάποιες λέξεις αρνητικά φορτισμένες επί αιώνες για να περιγράψει κανείς άτομα από συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες. Η αποφυγή ρατσιστικών στερεοτύπων θεωρείται ‘πολιτική ορθοτητα’. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς σωστά να εννοήσει πως η πολιτική ορθότητα δεν είναι τίποτε παραπάνω από την απλή ευγένεια και τον σεβασμό απέναντι σε όλους τους ανθρώπους. Αρκετά συχνά όμως, ο όρος χρησιμοποιείται από ανθρώπους που αισθάνονται άβολα με συζητήσεις που εξετάζουν το προνόμιό τους και τα αρνητικά στερεότυπα που χρησιμοποιούν με ευκολία. Οι ίδιοι αντιμετωπίζουν τον σεβασμό αυτόν ως προσωπική επίθεση και χρησιμοποιούν την έκφραση “υπερβολική πολιτική ορθότητα” για να μειώσουν τις αξίες του σεβασμού και της ισότητας και να παρουσιάσουν τις ρατσιστικές, μισογυνιστικές, ομοφοβικές, τρανσφοβικές κ.ο.κ. αγκυλώσεις τους, ως την επιθυμητή κοινωνική κατάσταση.
Η καταπίεση, η περιθωριοποίηση, η βία είναι εξουσιαστικές εκφράσεις της συστημικής κανονικότητας. Όταν χρησιμοποιείς λοιπόν εξουσιαστικό λόγο για να κάνεις το αστειάκι σου ή για να περιγράψεις κάτι, έχεις μέρος της ευθύνης για τη συνέχιση και την ενδυνάμωση του συστήματος αυτού. Δεν με νοιάζει ποιός είσαι και ποιές είναι οι άλλες σου ιδεολογικές πεποιθήσεις ή ποιά ήταν η πρόθεσή σου*. Και όταν εκφράζω την αντίθεσή μου με αυτό που λες ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΕΖΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΣΟΥ. Χρησιμοποιώ τη δική μου ελεύθερη έκφραση και σε κριτικάρω. (Μεγάλη διαφορά.)
Ένα αγαπημένο μου άρθρο για το θέμα της πολιτικής ορθότητας λέει:
Simply put, the great “PC” cliché, as commonly deployed in mainstream discourse, is cultural propaganda designed to befuddle and misdirect while defending the current power structure. All politics deal with power relations, and in the debate over America’s alleged climate of “political correctness”, there’s a stark asymmetry of power between the defiant megaphone-wielders who complain of being constrained by humorless hypersensitivity from below, and the under-represented people of color, women, LGBT, disabled, poor, and otherwise marginalized or dispossessed people who have no choice but to absorb the linguistic, cultural, and physical barbs of the ruling class. The former feel psycho-emotionally oppressed by their inability to crack puerile ethnic jokes without criticism; the latter simply are oppressed.
Το πιο απλό και κατανοητό παράδειγμα είναι το εξής: εδώ και χρόνια, δεν χρησιμοποιώ τη λέξη «πούστης». Ναι, ησύχασε, δεν με έδειρε διμοιρία μπάτσων της πολιτικής ορθότητας (μιας και δεν υπάρχουν), αλλά το αποφάσισα όπως πολλές και πολλοί από εμάς, όταν συνειδητοποίησα ότι η λέξη αυτή ήταν η λέξη κλειδί για την περιθωριοποίηση και θυματοποίηση τόσων ανθρώπων. Αγαπημένοι μου φίλοι μου περιέγραφαν πώς αυτή ήταν τη τελευταία λέξη που άκουγαν πριν τη μπουνιά, πριν το κυνηγητό, πριν την κοροϊδία. Για πολλούς ανθρώπους η λέξη αυτή είναι γεμάτη πόνο, άγχος, ενοχές. Άλλοι άνθρωποι έχουν επιλέξει να επανοικειοποιηθούν τη λέξη, χρησιμοποιώντας την με θετικό πρόσημο ως μέσον προσωπικής ενδυνάμωσης. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ μπορώ να τη χρησιμοποιώ. Δεν είναι το ίδιο. Και σ’ ακούω ήδη να λες «μα είναι μόνο μια λέξη». ΜΟΝΟ μια λέξη; Μα οι λέξεις έχουν τη δύναμη να πληγώνουν, να ενδυναμώνουν, να καταρρακώνουν, να πονάνε και να γιατρεύουν. Στις λέξεις βασιζόμαστε για όλα. Οι λέξεις έχουν δύναμη, είναι σημαντικές και έχουν μπορούν να είναι κεντρικό μέρος στους αγώνες μας όταν αρνούμαστε να χρησιμοποιήσουμε κακοποιητικό λόγο απέναντι στους συνανθρώπους μας που έχουν πολλάκις πληγωθεί απ’ αυτές με τον πιο απόλυτα εξουσιαστικό, κυριαρχικό τρόπο.
Σε παρακαλώ λοιπόν, μην ξαναχρησιμοποιήσεις αυτήν την ηλιθιότητα ως επιχείρημα στις κουβέντες μας.
Μκέι; Μκέι.
* Για το γιατί δεν με νοιάζουν οι προθέσεις σου, διάβασε το Intent! It’s fucking magic! της Kinsey Hope
Και ξανά (μπας και το εμπεδώσουμε) ο Stewart Lee που τον αγαπώ πολύ ως κωμικό έχει να μας πει περί – Political Correctness καλύτερα απ’ ό,τι εγώ. Πραγματικά, αν δεν διαβάσατε τίποτα από αυτό το άρθρο, δείτε αυτό το stand up.
Για την ιστορία και τη βαρύτητα της έκφρασης «πολιτική ορθότητα» από την Guardian.
Σειρά άρθρων σχετικά με την ιστορία και τη σημασία της φράσης ‘Πολιτική Ορθότητα’ από τον Alex Capitan. Μετάφραση από τη 50ft queenie:
0. Πρόλογος & Εισαγωγή
1. Η ΠΟ είναι μια φράση που σχεδιάστηκε για να είναι μομφή, όχι κάτι θετικό
2. Η ΠΟ εστιάζει στην προσβολή αντί για τη βία
3. Η ΠΟ εστιάζει σε μεμονωμένες λέξεις αντί για τη συλλογική φροντίδα
4. Η ΠΟ εστιάζει στον ατομισμό αντί για τη συστημική καταπίεση
5. Η ‘ορθότητα’ δεν είναι ιερή και η ευαισθησία δεν είναι κακή
Δες και το Politically Correct Is A Slur, μια εξαιρετική σειρά άρθρων για την ιστορική και πολιτική προέλευση της φράσης «πολιτική ορθότητα»
Καμένα Σουτιέν 
Goldie
09/04/2013
Επίσης, η «καλή πρόθεση» όσων χρησιμοποιούν εξουσιαστικό λόγο, είναι κάτι που δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί. Δε γίνεται αλλά δεν έχει και νόημα να χαθεί κανείς στο βασίλειο της υποκειμενικόητας και των αφανών κινήτρων των άλλων. Αυτό που μπορεί όμως να κάνει, είναι να κατακρίνει λόγους και στάσεις που ενισχύουν τη συστημική βία.
klopsi
09/04/2013
γλείφω.
50ft queenie
09/04/2013
klopsi, ευχαριστώ. Το διόρθωσα.
raspudding
09/04/2013
Βασικά αυτό που ίσως αντιλαμβάνεται αυτός που λέει ότι όλα αυτά είναι «πολιτική ορθότητα» είναι ότι συνήθως οι φωνές που αρθρώνονται ενάντια στην κάθε διάκριση είναι κυρίως επικλήσεις στην ηθίκή (ή έστω κινήσεις ηθικού ρεφορμισμού κατά το επαναστατικότερον) και συνεπώς εκ των πρωτέρων καταδικασμένες να κατακρυμνιστούν όπως και κάθε άλλη ηθική τάξη που αποτελούσε βιτρίνα για το σύστημα το οποία μοιάζει να μην χρειάσεται πλέον αυτήν την (σαχλή) μάσκα της ηθικής και λίγο-πολύ μας εμπαίζει, εμάς τους πληβείους για συνθηκολογητική κλάψα μπροστά στο πρόσωπό της ωμής βίας και απολυταρχίας που επιλέγει να πάρει. Αυτός που γκρινιάζει βέβαια μπορεί να είναι και ένας απλός βλάκας που ενοχλείται από αυτό που αντιλαμβάνεται ως νεογκρίνια, αλλά μήπως παρόλαυτά το ζήτημα παραμένει; Τι νόημα έχει η επίκληση στην ηθική όταν επιμένει να παρουσιάζεται ως πολιτικός πολιτισμός ενώ ΔΕΝ είναι, είναι απλά ένα σχήμα, μια μορφή χωρίς περιεχόμενο. Εφόσον η εξουσία εξακολουθεί να προσφέρει ένα μοντέλο ηδονής το οποίο δεν απαξιώνεται, τι νόημα έχει η επίκληση της ηθικής για να σταματήσουν οι άνθρωποι να την επιδιώκουν; Θέλω να πω πως στον βαθμό που η δράση περιορίζεται σε ηθικολογία, έχει περιορισμένη χρηστικότητα. Μήπως είναι καιρός να ριζοσπαστικοποιηθείτε, έστω και προσφέροντας περισσότερη θεωρητική γνώση και κατάρτιση; Ή μήπως φοβάστε πως το σχετικώς (μην με παρεξηγήσετε) ανέξοδο αντάρτικό σας θα διαλυθεί απαξ και γίνει λιγότερο ανέξοδο; Γιατί κακά τα ψέμματα, το στοίχημα για τους νέους είναι να ξεπεράσουν τους πρωτοπόρους, και αντίστοιχα ο κίνδυνος να εκφυλίσουν το κίνημα σε εικόνα, σε μόδα, σε μεταμοντέρνα κλανίτσα που αφήνει στον διάβα της η κυκλική ιστορία. Έχετε συναίσθηση της ευθύνης σας ή θα θεωρήσετε επιτυχία το να αποκτήσει το όνομα (σχήμα) φεμινισμός θετικό πρόσημο μέσα στην κοινωνία του θεάματος που θα μας θάψει σύντομα όλους μαζί; Αν παλεύετε για να έχετε ένα ξεχωριστού χρώματος αστεράκι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του μέλλοντος, μόνο η υστεροφημία θα σας χαιρετίσει με υψωμένη την γροθιά.
50ft queenie
09/04/2013
Δεν βγάζω νόημα από το σχόλιό σου.
1. Ποια ηθική;
2. Όταν χρησιμοποιείς πληθυντικό, απευθύνεσαι σ’ εμάς τις 6 που γράφουμε εδώ; Σε όσους συμφωνούν μ’ αυτό που έγραψα; Στα εκατομμύρια που προσδιορίζονται φεμινίστριες και φεμινιστές; Σε ποιόν;
3. Όσο κάθεσαι κι αναλύεις θεωρητικά περί μεταμοντέρνων κλανιών, κάποιοι ζούνε καθημερινά μέσα στη συστημική αορατότητα.
Εδώ κανείς δεν παλεύει για να πάρει εύσημα ή αστεράκια ή μπράβο. Εδώ εκφράζουμε ανοιχτά τις γνώμες μας γιατί το να μην το κάνουμε δεν είναι πια δυνατόν. Το αν οι απόψεις μας πληρούν κάποιες αυθαίρετες δικές σου προϋποθέσεις ριζοσπαστικότητας δεν μας αφορά καθόλου.
feromon
09/04/2013
ti sto poutso einai ayta
Lucy
10/04/2013
Raspudding τι πίνεις ρε άνθρωπε;
Lucy
10/04/2013
Aγαπητό μου καμμενοσουτιενάκι,
εγώ έχω αγανακτήσει πολλές φορές με την πολιτική ορθότητα. :/ Να εξηγήσω όμως πως. Είμαι από τους ανθρώπους που εφόσον πραγματικά βλέπω τους γυρω μου ισότιμους σε όλα, δεν μπορώ ουτε πλάκα να κάνω με σεξιστικά αστειάκια, δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω επιθετικούς προσδιορισμούς όπως «σκατόπουστας» και μετα να προσπαθώ να τα συμμαζέψω όπως άλλοι λέγοντας οτι [το ΄χω ακουσει αυτό] «δεν εννοουσα οτι έχω πρόβλημα με τους πούστηδες, εννοούσα σκατόπουστας στην ψυχή». Ε;;; πώς το ΄πες αυτό;;
Υπάρχουν ομως φορές που σκάω από όλο αυτό το νέο λεξιλόγιο της πολιτικής ορθότητας. Συγκεκριμένα, νευρίασα τις προάλλες με τον γιατρό μου. «Επειδή είσαι μεγαλόσωμη..». Τον σταματάω. «Επειδή είμαι χοντρή… συνεχίστε». «Οχι! Επειδή είσαι μεγαλόσωμη…». ΜΑ ΒΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ! Γιατί να μου το ντύσεις με άλλα λόγια;; Χοντρή είμαι! Από πότε το να είσαι χοντρός είναι κάτι κακό; Εκλεψα το φαί κανενός ή τους έπιασα το χώρο; Εγώ δεν έχω πρόβλημα που είμαι χοντρή, γιατί μου το δημιουργείς εσύ; Μπράβο του που είναι ευγενικός ο άνθρωπος, αλλά ώρες ώρες νιώθω οτι ωραιοποιούμε κάποιες λέξεις γιατί στο παρελθον χρησιμοποιήθηκαν ως αρνητικές, αλλά στην πραγματικότητα, εμεις τους δώσαμε αρνητικό πρόσημο. Ο ανάπηρος έγινε «άτομο με ειδικές αναγκές». Μα το να είσαι ανάπηρος δεν ειναι κάτι κακό! Δεν είσαι ανήμπορος, απλά δεν μπορεις να κάνεις κάτι, όσο καλά το κάνει ο άλλος. Τοιουτοτρόπως, ο άλλος που περπατά, μπορει να μην έχει την δυνατότητα να κάνει κάτι άλλο, που εσύ το κάνεις τέλεια! Ολοι είμαστε διαφορετικοί και αυτό ειναι που μας κάνει τόσο συναρπαστικούς και τις κοινωνίες τόσο όμορφες. Ψηφιδωτά διαφορετικότητας. Γιατί λοιπόν να βαφτίζουμε με ευφημισμούς τις ιδιαιτερότητες του κάθε άτομου και να μην τις αγκαλιάζουμε ως έχουν;
Πολύ θα με ενδιέφερε να ακούσω και τις απόψεις σας, γιατί αυτό το θέμα με έχει προβληματίσει καιρό τώρα.
50ft queenie
10/04/2013
Γεια σου Lucy!
Το παράδειγμά σου με τη λέξη «ανάπηρος» δεν στέκει. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται χρόνια μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο και οι άνθρωποι που ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία, προτιμούν συνολικά μια άλλη λέξη. Δεδομένου ότι εγώ έχω το προνόμιο να μην ανήκω σ’ αυτήν την κατηγορία, το καλύτερο που έχω να κάνω, είναι να σκάσω και ν’ ακούσω τι ακριβώς λένε αυτοί οι άνθρωποι. Σίγουρα κάποιος μεταξύ τους δεν θα έχει πρόβλημα με τη χρήση του «ανάπηρος» αλλά κάποιοι άλλοι έχουν. Αυτό είναι για μένα αρκετό. Άλλωστε δεν είναι και τόσο φοβερός κόπος να σκεφτώ ένα λεπτάκι πριν πω κάτι που κάποιον άλλον τον πληγώνει.
Όσο για το δικό σου παράδειγμα, δεν νομίζω ότι αυτό είναι «πολιτική ορθότητα» (είπαμε άλλωστε ότι εγώ ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα). Είναι απλώς αμηχανία κάποιων ανθρώπων που δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν.
Ααααααγκχ συγχίστηκα με την ιστορία της πρώτης παραγράφου. Ποιος λέει τέτοιο πράγμα!; >_<
suzie
10/04/2013
Γεια σου κι από μένα Lucy!
Ωραία θα ήταν η λέξη χοντρή να ήταν ουδέτερη, η αλήθεια όμως είναι ότι χρησιμοποιείται για να ντροπιάσει και να προσβάλλει ανθρώπους. Εσύ μπορεί να μη βρίσκεις τίποτα κακό στο να σε λένε χοντρή (και είναι υπέροχο που το βλέπεις έτσι). Κάποια άλλη μπορεί να μη θέλει να ακούει μια λέξη που την έχει συνηθίσει ως μειωτικό χαρακτηρισμό. Εμένα δε μου αρέσει να την ακούω από τον καθένα. Οπότε καλά έκανε για μένα ο γιατρός και χρησιμοποίησε μια λέξη που δεν είναι αρνητικά φορτισμένη, κι ας το έκανε άγαρμπα. Το ότι ήταν άγαρμπο οφείλεται στο ότι με το θέμα της αντιμετώπισης του πάχους στην κοινωνία υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Όταν λυθεί αυτό ας λέγεται ελεύθερα η λέξη «χοντρή». Μέχρι τότε όμως είναι καλό να έχουμε επίγνωση της ιστορίας των λέξεων που χρησιμοποιούμε, κι ας μην τις βλέπουν αρνητικά μερικοί ατομικά, όπως εσύ.
Είναι άλλο να λες «είμαι χοντρή και αυτό δεν είναι κακό, δεν έχει κανείς δικαίωμα να προσπαθεί να με κάνει να νιώθω άσχημα που είμαι χοντρή», αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να ακούγεται, και είναι άλλο να λες «επειδή εγώ δε βλέπω κάτι κακό στο να είναι κανείς χοντρός, πιστεύω ότι η λέξη χρησιμοποιείται χωρίς αρνητική χροιά από όλους».
50ft queenie
10/04/2013
*Σημείωση: η κουβέντα με τον raspudding ξεκίνησε και συνεχίστηκε στα σχόλια ενός facebook post. Μετά το σχόλιο που βλέπετε και παραπάνω, τα επόμενα έγιναν εκεί και προς όφελος της συζήτησης τα ποστάρω και εδώ:
raspudding
Επειδή ρωτάς «Ποια ηθική;» ας σου απαντήσω πως θεωρώ ότι στον βαθμό που η προσπάθεια για ισότητα εξατομικεύεται ως ηθική αξία, αποτυγχάνει. Προϋποθέσεις να πετύχει έχει μόνο ως πολιτισμική αξία. Στον βαθμό που είστε πολιτικοί και παράγετε κουλτούρα μέσα από τη διάδοση ιδεών και του λόγου σας γενικώς σας παραδέχομαι. Σας βρίσκω αξιόλογες και μόνο από την αντιμετώπιση που τυγχάνω κι ας ξύνομαι στην γκλίτσα. Κι επειδή ξύνομαι και πρέπει να βρω τον λόγο που ξύνομαι στην γκλίτσα, έστω και μισοτρολάρωντας, ε ρε πούστη μου, διαπιστώνω ότι με ενωχλεί να βλέπω τον σύντροφο Τηλέμαχο να καταθέτει το προσωπικό-πολιτικό όπου μιλάει σαν σε συγκέντρωση των machoholics anonymous! Τηλέμαχε γύρνα πίσω στον λαό σου, θα σε φάνε οι σκρόφες! Τηλέμαχε ελπίζω να μου μιλάς μετά από αυτό. Το σημείο το επισήμανα και τότε, αλλά δεν είχα χρόνο να το επεξεργαστώ, ότι μου φάνηκε απολογητικός και ότι η αλλαγή του του έφερε «ηθική» ανάταση (μπορεί να έχω άδικο που το είδα έτσι, στον βαθμό που το είδα έτσι). Και ένας βασικός λόγος που το είδα έτσι ήταν αυτή η ταμπέλα: «Φεμινίστριες». Διάολε, κι εγώ διαολίζομαι με την μειωτική χρήση προτύπων, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ ότι πρέπει να επικεντρώσω κάπου συγκεκριμένα τόσο που να το κάνω τατουάζ. Καταλαβαίνω ότι το θέμα παίζει με όρους μάρκετινγκ, και πως αυτό είναι μια σημερινή πραγματικότητα, αλλά αυτή η αποσπασματοποιημένη οπτική και στράτευση είναι δεδομένο ότι στην τελική δεν μπορεί παρά να καταντήσει να παρακαλά για εχέγγυα ηθικής και θεσμικής κατοχύρωσης εντός του συστήματος και διερωτόμαι: Τι από αυτά έχει νόημα σήμερα; Και φυσικά δεν θα συγκρίνω τον νεοανερχόμενο φεμινισμό με την επιτροπή της βουλής για τα διαστημικά σκουπίδια, και φυσικά θα θεωρήσω εξαιρετικό το ότι ανακινείται το ζήτημα της αντιμετώπισης των γυναικών και των ανθρώπων με ευρύ ή διαφορετικό από την «πλειοψηφία» σεξουαλικό προσανατολισμό. Αυτό που θα ήθελα δεν είναι να ζητήσω από εσάς το… «πολιτικά ορθά» (:Ρ) να σας δω στον δρόμο να τρώτε δακρυγόνα, αλλά να μην περιχαρακώνεστε.
_____________________________
50ft queenie
Κάθε φορά που σχολιάζεις έχω την εντύπωση ότι απαντάς όχι σ’ εμένα ή σ’ αυτά που γράφω, αλλά σε μια εικόνα δική σου που έχεις σχηματίσει για ένα πράγμα που ονομάζεις «νεοανερχόμενο φεμινισμό». Το αν έχω βρεθεί στον δρόμο ή ποια είναι η ζωή μου είναι στοιχεία άγνωστα σ’ εσένα και καλό θα ήταν να μην τα μπλέκουμε όταν συζητάμε, όπως κι εγώ δεν προσποιούμαι ότι γνωρίζω κάτι παραπάνω για σένα πέρα απ’ τα σχόλιά σου.
Δεν ξέρω πού εντόπισες την «αποσπασματοποιημένη οπτική» που αναφέρεις. Τα άρθρα που γράφουμε στο σάιτ μας είναι γραμμένα από τη δική μας οπτική γιατί εμείς μιλάμε.
Επίσης λες «η προσπάθεια για ισότητα εξατομικεύεται ως ηθική αξία». Όλα τα ζητήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ΚΑΙ ηθικά ζητήματα. Για κάποιους, οι κουβέντες αυτές είναι ένα έναυσμα σκέψης. Για κάποιους αυτές οι σκέψεις μπορεί να οδηγήσουν σε κινητοποίηση. Δεν μπορώ να ξέρω πώς ο κάθε αναγνώστης επεξεργάζεται τις πληροφορίες.
Ο δικός μας ο σκοπός είναι να μοιραστούμε πληροφορίες, ιδέες, σκέψεις και οπτικές που ελπίζουμε να λειτουργήσουν ως αρχή για συζητήσεις και σκέψεις σε κόσμο. Δεν πουλάμε ηθική, δεν πουλάμε προϊόντα, δεν επιβάλλουμε γραμμή.
Όσο για την ερώτησή σου «τι από αυτά έχει νόημα σήμερα;», σου θυμίζω πως για κάποιους από εμάς, η πατριαρχική συστημική καταπίεση είναι η καθημερινότητά μας και άρα για εμάς ΟΛΑ αυτά έχουν άμεσο νόημα.
La Inquietal
10/04/2013
Προσωπικά πάντως εγώ έχω χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα από δακρυγόνα.
Πενταγιώ
10/04/2013
Άτομα με Αναπηρία
Click to access odigos_anapiria_mme_orologia.pdf
Εξηγούνται γιατί δεν είναι δόκιμα τα: «άτομο με ειδικές ανάγκες», «άτομο με ειδικές ικανότητες» … αλλά ούτε και τα «ανάπηρη-ος» (σκέτο) ή «ανάπηρο άτομο».
Γεωργία
11/04/2013
Κι εγώ αυτο λέω, ότι το ΠΚ είναι στην πραγματικότητα απλή ευγένεια. Γενικά στην καθημερινή μας ζωή προσέχουμε πώς μιλάμε, δεν είναι μια καινούργια ιδέα αυτή. Πχ, δεν λέμε τη μαμά μας »κωλόγρια» (οι ενήλικες), δεν βρίζουμε μπροστά σε παιδιά, δεν λέμε »πω ρε μαλάκα μου!» στο επαγγελματικό δείπνο κλπ κλπ κλπ.
Προσωπικά, όταν θέλω να κρίνω μια λέξη, φαντάζομαι την αυλή ενός σχολείου και παιδάκια μαζεμένα να φωνάζουν αυτήν την λέξη σε ένα παιδάκι. Αν η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για bullying, τότε χίλιες φορές να »καταπιεστώ» και βρω έναν άλλον τρόπο να εκφράσω αυτό που θέλω. Άλλωστε τα ελληνικά μου είναι άριστα.
50ft queenie
11/04/2013
Το έθεσες απλά και υπέροχα!
George Areklakis
12/04/2013
Mporeis na peis mallon oti o giatros ekane xontrada? Den mporeis na eisai se 8esi na ksereis atomika ti 8a prosvallei ka8e fora kapoion. Auto simainei oti 8a prepei na mi lew tipota? Epagwgika auto 8a me odigouse sto na parw orko siwpis. Protimw na kratisw to pronomio mou na ekfrazomai me osi safineia, i asafia, krinw prepousa ana peristasi. Ka8e leksi mporei na xrisimopoii8ei gia bullying apo paidakia stin auli enos sxoleiou. Auto pou exw dei egw san kyriws provlima me ti PC einai oti odigei se atoma pou prosvallontai gia logariasmo allwn kai suni8ws apoteloun kai ta pio ixira paradeigmata politikis or8otitas.
Pantws auto to «άτομa με ειδικές ικανότητες» mou fernei sto mualo to «Xavier’s School for Gifted Youngsters» ka8e fora pou to sunantaw.
Γεωργία
13/04/2013
Εγώ θέλω να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, καθώς θεωρώ ότι η πραγματική ελευθερία αποτελείται από ευθύνη και τίποτε άλλο.
Νομίζω πως ό,τι λέμε έχει σημασία και συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος στην κοινωνία. Οπότε σκέφτομαι τι κλίμα θέλω και εκφράζομαι ανάλογα.
Απλό είναι.
μαρίλντα
08/11/2013
Συμφωνώντας με το τελευταιο σχόλιο (Γεωργία) και με τις τοποθετήσεις της αρθρογράφου θελω διακαώς να ρωτήσω τι απαντούμε σε αποκρίσεις του τύπου » η γλώσσα δεν αλλάζει την κοινωνία, είσαι υποκρίτρια και θέλεις απλά να είσαι πολίτικαλι κορέκτ », το οποιο συχνοτατα αντιμετωπίζω ως απάντηση σε κουβέντες για την Πολιτική Ορθότητα και το πως και αν αυτή,μπορεί να αλλάξει την κοινωνία γύρω μας.( πράγμα το οποίο εγω υποστηρίζω, θεωρώντας ότι αποτελεί ένα απο τα κομμάτια της προσπάθειας χωρις ΦΥΣΙΚΑ να πιστεύω οτι αυτός είναι ο μόνος ή ο πιο αποτελεσματικός τρόπος).
50ft queenie
08/11/2013
Μαρίλντα, καταλαβαίνω το πρόβλημά σου. Δυστυχώς είναι κάτι που κι εγώ αντιμετωπίζω. Σε αυτές τις φάσεις μου βγαίνει το ζεν μου -δεν μπορώ ούτε και χρειάζεται να πείσω τους πάντες. Εάν @ συνομιλητ@ς σου απαντάει αυτό που αναφέρεις, είναι πολύ πιθανόν πως είστε σε τόσο διαφορετικό μήκος κύματος που δεν υπάρχει και φοβερή συνεννόηση.
Μπορείς φυσικά εάν έχεις κουράγιο και διάθεση, να κάνεις μια νέα κουβέντα που να έχει να κάνει με τη βαρύτητα της γλώσσας στην καθημερινότητα, μια άλλη για τη σχέση της γλώσσας με τις κοινωνικές αντιλήψεις κ.ο.κ.
Σε κάθε περίπτωση, έχε στον νου σου πως οι συζητήσεις δεν ‘κερδίζονται’, δεν είναι τένις για να σκοράρει κανείς πόντους. Οι συνομιλητές που αντιμετωπίζουν την κουβέντα ως σπορ δεν είναι έτοιμοι ν’ ακούσουν πράγματα για την κοινωνική δικαιοσύνη γιατί είναι πολύ απασχολημένοι να έχουν τα κεφάλια τους βαθιά χωμένα στους κώλους τους.
Πάντως νομίζω πως με κάθε κουβέντα που εκφράζονται γνώμες που πάνε ενάντια στην κανονικότητα και στις παρωχημένες αντιλήψεις, είναι καλή. Ακόμη κι αν οι άλλοι διαφωνήσουν μαζί σου, έχουν τουλάχιστον έρθει αντιμέτωποι με μια γνώμη διαφορετική από τη δική τους που δεν την ακούν συχνά κι αυτό είναι ευχάριστο.
Καλό κουράγιο. ^__^