Browsing All posts tagged under »επικαιρότητα«

Κάποιες σκέψεις για το δικαίωμα στη ζωή και τον πόνο και τις συλλογικές μας ευθύνες σε αυτό το δικαίωμα

25 Ιουλίου, 2018 από

1

Γιατί τελικά η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, όπως και οι πιθανότητες επιβίωσης και το δικαίωμα στον θρήνο, δυστυχώς έχουν και χρώμα και εθνικότητα και φύλο και τάξη και προσβασιμότητα. Γιατί δυστυχώς ακόμα και ο θρήνος εθνικοποιείται. Και γιατί οι φυσικές καταστροφές δεν είναι και τόσο φυσικές τελικά. Και αυτά είναι ακόμα πιο στενάχωρα.

Φουέγκο στο μίσος

28 Μαΐου, 2018 από

0

Ας μη γελιόμαστε, ο πόλεμος που έχει εξαπολυθεί ενάντια στην Ελένη Φουρέιρα δεν είναι άσχετος με τον ρατσισμό και τον μισογυνισμό, ούτε ακόμα και με την ταξικότητα. Ακόμα και όταν χρησιμοποιείται η ποιότητα ως όχημα. Όλα αυτά στηρίζονται σε κατασκευασμένες διχοτομήσεις, έτσι κι αλλιώς. Ο πόλεμος ενάντια στο πρόσωπό της είναι ο πόλεμος ενάντια σε μια φτωχιά, μετανάστρια γυναίκα, η οποία όχι μόνο επιβιώνει σε αυτήν την κοινωνία, αλλά χρησιμοποιά τα χαρακτηριστικά για τα οποία η κοινωνία την έχει καταπιέσει προκειμένου να ακουστεί η φωνή της, μετατρέποντάς τα στη δύναμή της. Και ακούγεται. Έτσι κι αλλιώς, οι διχοτομίες μεταξύ ποιότητας και ποπ κουλτούρας, καθώς και μεταξύ αισθητικής και κιτς, δεν είναι καθόλου άσχετες με τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την ταξικότητα. Είτε αυτ@ που τις εκφράζουν το συνειδητοποιούν είτε όχι.

Η κατασκευή της Μήδειας

5 Μαΐου, 2018 από

2

Αν πραγματικά μας σοκάρει και μας ενοχλεί η εγκατάλειψη ενός βρέφους (που πρέπει να μας ενοχλεί τουλάχιστο), τότε πρέπει να μας ενοχλεί και η έλλειψη κοινωνικής στήριξης  σε μια νεαρή έγκυο γυναίκα. Αν πραγματικά μας απασχολεί η αξία της ανθρώπινης ζωής, ας ξεφύγουμε από τα στερεότυπα της αυτοθυσίας, αλλά και από τον μύθο της Μήδειας. Και κυρίως, ας κατανοήσουμε πως τέτοια συμβάντα δεν αποτελούν αποκλειστικά οικογενειακές και προσωπικές τραγωδίες, αλλά αποτελέσματα των κοινωνιών μας. Και ας αναγνωρίσουμε το δικαίωμα της κάθε γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της, στην ενημέρωση, στην στήριξη και στην πρόσβαση σε επιλογές που να σέβονται την ίδια. Και αν εννοούμε πραγματικά πως τα παιδιά δεν πρέπει να θεωρούνται ιδιοκτησία της μάνας τους, τότε να αναγνωρίσουμε και τις συλλογικές μας ευθύνες ως κοινωνία προς όλα τα παιδιά και να μην αφήνουμε τις υποχρεώσεις τους αποκλειστικά στις μανάδες τους.

Χοντρές και Αλλοπαρμένες #01

6 Φεβρουαρίου, 2018 από

3

Χοντρές και Αλλοπαρμένες: ένα podcast από, και για, χοντρές Γελάμε, λέμε ιστορίες, πίνουμε καφέ και κριτικάρουμε τα κακά του κόσμου. Και μετά τρώμε πίτσες. Ακούστε μας ΕΔΩ. Το «Χοντρές και Αλλοπαρμένες» είναι ένα podcast στο οποίο τα Καμένα Σουτιέν φιλοξενούν αγαπημένα τους χοντρά άτομα, σε συζητήσεις για το πάχος, το πως είναι να έχεις χοντρό […]