Browsing All posts tagged under »στερεότυπα«

Η κατασκευή της Μήδειας

5 Μαΐου, 2018 από

2

Αν πραγματικά μας σοκάρει και μας ενοχλεί η εγκατάλειψη ενός βρέφους (που πρέπει να μας ενοχλεί τουλάχιστο), τότε πρέπει να μας ενοχλεί και η έλλειψη κοινωνικής στήριξης  σε μια νεαρή έγκυο γυναίκα. Αν πραγματικά μας απασχολεί η αξία της ανθρώπινης ζωής, ας ξεφύγουμε από τα στερεότυπα της αυτοθυσίας, αλλά και από τον μύθο της Μήδειας. Και κυρίως, ας κατανοήσουμε πως τέτοια συμβάντα δεν αποτελούν αποκλειστικά οικογενειακές και προσωπικές τραγωδίες, αλλά αποτελέσματα των κοινωνιών μας. Και ας αναγνωρίσουμε το δικαίωμα της κάθε γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της, στην ενημέρωση, στην στήριξη και στην πρόσβαση σε επιλογές που να σέβονται την ίδια. Και αν εννοούμε πραγματικά πως τα παιδιά δεν πρέπει να θεωρούνται ιδιοκτησία της μάνας τους, τότε να αναγνωρίσουμε και τις συλλογικές μας ευθύνες ως κοινωνία προς όλα τα παιδιά και να μην αφήνουμε τις υποχρεώσεις τους αποκλειστικά στις μανάδες τους.

Ο Γιακουμάτος, το μίσος, η πολιτική, η κανονικότητα και η λαϊκή εντολή

24 Ιανουαρίου, 2017 από

1

Λοιπόν, κύριε χύμα-τσοπανόσκυλο-που-είναι-αρνάκι, εντάξει… Πρώτο, έχω πρόβλημα με τη ματσίλα. Αλλά έχω κι εγώ πάρα πολλ@ φίλ@ στρέιτ. Πάρα πολλούς! Δεν με ενδιαφέρει η συμπεριφορά η σεξουαλική σας, είναι δικό σας θέμα. Ούτε κι αν σας αρέσει «το ωραίο φύλο» με ενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι δεν μπορείς να προτείνεις αυτό το θέμα ως μεγάλο πλεονέκτημα. Είναι κάτι που το ‘χουν όλοι. Είναι ένα προνόμιο. Δηλαδή δεν μπορείς να μου ανάγεις την ετεροφυλοφιλία σε… σε παράδειγμα προς μίμηση. Και σίγουρα δεν μπορείς να μου ανάγεις την τοξική σου αρρενωπότητα σε… σε προτέρημα και καθολικό κανόνα! Εντάξει, είναι ένας άνθρωπος… Ο σις ετεροφυλόφιλος λευκός άντρας συντηρητικός πολιτικός είναι μάλλον ενός είδους μόνο, για να το καταλάβετε κοινωνικά. Είναι επίκτητος ρόλος, ο οποίος στην επιτέλεσή του καταπιέζει όλ@ εμάς τ@ υπόλοιπ@. Αυτός δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Θέλω να πιστεύω όμως πως μπορούμε να τον ανατρέψουμε. Αυτός έγινε! Δηλαδή, τα προνόμιά του ήταν περισσότερα από τις εμπειρίες του. Αυτόν λοιπόν έχω κάθε λόγο να τα έχω μαζί του. Δεν είμαι ετεροφοβική. Απλώς πρέπει να έχουμε όλ@ παραδείγματα. Και πρέπει να έχουμε όλ@ εκπροσώπηση. Εκπροσώπηση δεν χρειάζονται ούτε και πρέπει να έχουν οι κακοποιητές. Άμα δεις στην τηλεόραση, πχ, η οποία μπαίνει στο σπίτι μέσα, όλα τα παραδείγματα είναι τα 90%, τα πετυχημένα, ετεροκανονικά, κυρίαρχα αρρενωπά, κακοποιητικά. […] Όταν το παιδί βλέπει ότι ανεβαίνει, ανεβαίνει, ε… επηρεάζεται. Είναι μια κανονικότητα. Είναι κοινωνικό προνόμιο και είναι η δική μας πολιτική καταπίεση. Η αντίστασή μας είναι κολλητική, ναι, για αυτό να φοβάσαι!

Ιστορίες από τα σχολεία 1 – Μάγισσες και καθηγητές στη φορμόλη

11 Δεκεμβρίου, 2016 από

6

Βράζω στο ζουμί μου που η κόρη μου πάει σχολείο και πρέπει να ανέχεται να της λένε πως η οικογένειά της (όταν δεν είναι αόρατη) δεν είναι “φυσιολογική” και είναι “λάθος.” Πως η μαμά της είναι εγωίστρια γιατί αποφάσισε πως δεν ήθελε να κλειστεί σε έναν δυστυχισμένο γάμο επειδή θα έκανε παιδί (έλα να ανταλλάξουμε ζωές, κύριε καθηγητά, για μια μέρα και μετά να μου πεις πόσο εγωίστρια είμαι). Ότι οι γυναίκες είμαστε πουλυέξοδες, μουρμούρες, λουσούδες, φάουσες, ύπουλες, χειριστικές, παράσιτα αλλά και “αναγκαία κακά” προκειμένου οι άντρες να αποκτούν οικογένειες και να διαιωνίζεται το ανθρώπινο είδος. Ότι δηλαδή είμαστε χρήσιμες ως αναπαραγωγικές μηχανές. Και ότι η κακία μας είναι ευτυχώς θεραπεύσιμη μέσω του (εννοείται του ετεροκανονικού, φαντάζομαι και ιεραποστολικού μόνο) σεξ. Βράζω στο ζουμί μου που η κόρη μου πάει σχολείο και πρέπει να μαθαίνει για τη σεξουαλική ζωή που (ο καθηγητής της νομίζει πως) η πεθερά του δεν έχει (για μένα αυτό αγγίζει? τα όρια της σεξουαλικής παρενόχλησης). Που πρέπει να ακούει το μονολογικό παραλήρημα ενός μισογύνη που ζει σε ένα δυστυχισμένο γάμο, τον οποίο δεν τερματίζει (και στον οποίο κατά πάσα πιθανότητα ο μόνος λόγος που εξ αρχής μπήκε είναι) λόγω των συντηρητικών του απόψεων περί οικογένειας. Που πρέπει να ακούει πως ο απόλυτος σκοπός της ζωής κάθε ανθρώπου είναι ο γάμος και η οικογένεια. Που πρέπει να ακούει πως οι άνθρωπ@ χωριζόμαστε σε “λογικούς” και άρα “φυσιολογικούς” και “τρελλούς” και πως οι “τρελλοί” πρέπει να κλείνονται για πάντα σε ψυχιατρεία για να μην διαταράσσουν την ομαλότητα της φυσιολογικής ζωής των υπολοίπων. Κατά τον ίδιο τρόπο που τη διαταράσσουμε και όσ@ δεν είμαστε “κανονικ@” γενικότερα, όπως πχ όσες αποκτήσαμε παιδιά και – άκουσον άκουσον – δεν παντρευτήκαμε. Και που όλα αυτά της τα λέει ένας καθηγητής που συμπαθά, ένας καθηγητής που υποτίθεται πως είναι χαλαρός και αστείος και όχι κάποιος που είναι φανερά συντηρητικός και αντιπαθητικός. Βράζω στο ζουμί μου που η κόρη μου πάει σχολείο, τα ακούει όλα αυτά και άλλα πολλά, έρχεται σπίτι αναστατωμένη κι εγώ δεν μπορώ να πάω στο σχολείο και να τ@ πω τι νομίζω για όλα αυτά.

Πέντε λόγοι γιατί τα έμφυλα προϊόντα αποτελούν πρόβλημα

10 Φεβρουαρίου, 2015 από

2

της Lisa Wade, PhD  (αρχικό άρθρο στο Sociological Images) Η συλλογή μας στο Pinterest με τα Άσκοπα Έμφυλα Προϊόντα είναι αστεία, χωρίς αμφιβολία. Όταν φτιάχνονται ανδρικές και γυναικείες εκδοχές προϊόντων όπως αυγά, σαμπουάν σκύλων και πίκλες, δεν μπορείς παρά να γελάσεις. Αλλά, φυσικά, δεν είναι μόνο αστείο. Δείτε πέντε λόγους γιατί. 1. Τα άσκοπα έμφυλα […]