Το παρακάτω είναι μετάφραση του άρθρου που έγραψε η Courtney Mina για το Βustle.
Η Courtney είναι μοντέλο μεγάλου μεγέθους, μπλόγκερ και αρθρογράφος.
Βρείτε το πρωτότυπο εδώ: (κλικ)
Στο αρχικό κείμενο χρησιμοποιούνται κάποιοι όροι αρκετά διαδεδομένοι στα αγγλικά που δυστυχώς δεν μεταφράζονται εύκολα στα ελληνικά. Ακολουθεί το παρακάτω γλωσσάρι για να εξηγήσει μερικούς όρους που αφήσαμε αμετάφραστους μέσα στο κείμενο και κάποιους που αν και μεταφράσαμε μπορεί να μην γίνονται κατανοητοί σε όσ@ από εσάς δε χρησιμοποιείτε καθημερινά το ίντερνετ.
body positive movement: κίνημα για τη θετική αντιμετώπιση όλων των σωμάτων
body positivity: η έκφραση/νοοτροπία πως όλα τα σώματα είναι ωραία
fat phobia: χοντροφοβία, οι διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων που είναι χοντρ@
sizeism: οι διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων με βάση τι νούμερο ρούχα φορούν, στο κείμενο έχει αφεθεί στα αγγλικά
plus-size: μεγάλου μεγέθους, συνήθως για ρούχα αλλά και για τα σώματα που φορούν ρούχα που είναι αυτού του μεγέθους, στο κείμενο έχει αφεθεί στα αγγλικά ή μεταφραστεί ως χοντρ@
troll: το τρολλ, ονομασία για όσ@ χρησιμοποιούν τις κοινωνικές πλατφόρμες με σκοπό να κοροϊδέψουν, να κακοποιήσουν, να παρενοχλήσουν κόσμο και να αποσυντονίσουν συζητήσεις που δεν τους αρέσουν
do not feed the troll: μην ταΐζεις το τρολλ, δημοφιλές ρητό της αργκό του διαδικτύου σχετικά με τα κακοποιητικά άτομα, σημαίνει «μην απαντάς και μην εμπλέκεσαι σε συζήτηση με κάποι@ που έχει μόνο σκοπό τ@ να σε κακοποιήσει και να σε τραμπουκίσει»
concern trolling: όρος της αργκό του διαδικτύου, τρολάρω/καταπιέζω κάποι@ χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία (ψεύτικο) ενδιαφέρον/νοιάξιμο
slut shaming: η διαπόμπευση κάποιας ως «τσούλα», η πρακτική του να κρίνεις τις γυναίκες ως «τσούλες» με βάση το πώς είναι ντυμένες ή/και βάσει της σεξουαλικής τους ζωής, το slut shaming συνδράμει στην κουλτούρα του βιασμού και στο victim blaming [η ενοχοποίηση του θύματος]
_____________________________________________________________________________________________________________
Το γράμμα μιας γυναίκας «μεγάλου μεγέθους» προς τα τρολλ του ίντερνετ, τ@ς χέητερς και όλ@ όσ@ έχουν κάτι να πουν για τα χοντρά σώματα
Με πονάει το ότι παρά το γεγονός πως το κίνημα για τη θετική αντιμετώπιση των σωμάτων [body positive movement] συνεχίζει να μεγαλώνει, να διευρύνεται και να δυναμώνει, υπάρχουν ακόμα πολλ@ άνθρωποι που εκφράζουν χοντροφοβία, ή sizeism και νιώθουν την ανάγκη να συνεχίζουν να τραμπουκίζουν και να παρενοχλούν όσ@ plus-size ανθρώπους αρνούνται πλέον να κρύβουν τ@ς εαυτ@ς τους. Αυτό το μήνυμα είναι για όλ@ς αυτ@ς, εκ μέρους μου και εκ μέρους άλλων plus-sized αντρών και γυναικών που προσπαθούμε να βρούμε πώς να αντιμετωπίζουμε τα ιντερνετικά τρολλ.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έγραψα ένα άρθρο σχετικά με ένα μικρό κοινωνικό πείραμα που έκανα, όπου εγώ, μια χοντρή γυναίκα, ανέβαζα στο ίντερνετ φωτογραφίες μου με εσώρουχα κάθε μέρα για μία εβδομάδα, για να δω τι αντιδράσεις θα υπήρχαν. Από τότε το άρθρο μου απέκτησε γρήγορα διεθνή δημοσιότητα και προς μεγάλη μου χαρά, άγγιξε και ενέπνευσε χιλιάδες plus-sized συνανθρώπους μου σε όλο τον κόσμο. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμα πολλ@ από εσάς εκεί έξω που πιστεύετε πως όλη αυτή η δύναμη, όλη αυτή η αυτοπεποίθηση, όλη αυτή η αγάπη για χοντρά σώματα που νιώθουν και γιορτάζουν οι χοντρ@ συνάνθρωποί μου και εγώ είναι ένα λάθος και μια «απλά αηδιαστική» αποκάλυψη. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να αντιμετωπισθεί αμέσως.
Έχω υπάρξει εδώ και καιρό οπαδός της νοοτροπίας του «μην ταΐζεις το τρολλ» αλλά το πρόβλημα είναι πως δυστυχώς πολλ@ από εσάς δεν είστε καν «τρολλ«. Οι περισσότερ@ είστε κανονικά, καθημερινά άτομα που δεν ανοίγετε το ίντερνετ για κάνετε σε καθημερινή βάση μίζερες τις ζωές των άλλων ανθρώπων. Οι περισσότερ@ είστε (πιθανότατα) αξιόλογ@ άνθρωποι (ή έτσι θέλετε να πιστεύετε). Παρόλα αυτά σας φαίνεται πρέπον το να τραμπουκίζετε και να ντροπιάζετε χοντρούς ανθρώπους, όχι μόνο στο διαδίκτυο αλλά και στην πραγματική, καθημερινή ζωή. Θα μπορούσαμε να συνεχίζουμε να σας αγνοούμε, όπως κάνουμε συχνά, αλλά μετά αναρωτιέμαι: Ποι@ θα σας μορφώσει; Οπότε αποφάσισα να επωμισθώ την ευθύνη και να σας δώσω μερικές πληροφορίες για ένα μάθημα από το οποίο προφανώς κάνατε κοπάνα κατά τη διάρκεια του Σχολείου της Ζωής.
Ας ξεκινήσουμε με τη μεγαλύτερή σας ανησυχία: Πως είμαστε όλ@ μας άρρωστ@ και πως προωθούμε έναν μη-υγιή τρόπο ζωής. Γιατί φυσικά απλά νοιάζεστε για εμάς, έτσι; Κάνετε στροφές ξάγρυπν@ τη νύχτα στο κρεβάτι σας, μην μπορώντας να κλείσετε μάτι από την αγωνία σας πως εμείς οι χοντρ@ άγνωστ@ είμαστε όλ@ στα πρόθυρα της ασθένειας και κάποτε θα κάνουμε όλο τον κόσμο χοντρό με την «χοντρή περηφάνια μας» μέχρι να πεθάνουμε όλ@ στα κρεβάτια μας από διαβήτη. Ω, η ανθρωπότης!
Αυτό, αγάπες μου, είναι αυτό που ονομάζουμε concern trolling [καταπιέζω κάποι@ χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία (ψεύτικο) ενδιαφέρον]. Χρησιμοποιείς το νοιάξιμο ως κάλυμμα για δικαιολογήσεις τον εξευτελισμό μας (και μην κουνάς αρνητικά το κεφάλι, ξέρεις ότι το κάνεις) όταν στην πραγματικότητα αυτό που κάνεις με τη συμπεριφορά σου είναι να δείχνεις τα άσχημα δόντια της χοντροφοβίας και του sizeism. Φυσικά, μερικ@ από εσάς δε συνειδητοποιείτε καν ότι το κάνετε – αφού και εσείς έχετε υποστεί πλύση εγκεφάλου από τη γέννηση πως «το πάχος είναι κακό». Αυτό είναι μια λανθασμένη ιδέα, που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πια ως λόγος για να εξευτελίσεις εμάς τ@ς χοντρ@ς ανθρώπους. Πιστεύεις πως κάνεις «το σωστό πράγμα». Πιστεύεις πως «μας βοηθάς». Όμως απλά διαιωνίζεις ένα αρνητικό στερεότυπο και μια αμόρφωτη άποψη. Είναι ηλίου φαεινότερο παιδιά και έχει χάσει τη δύναμη που κάποτε είχε. Οπότε όχι πια ψεύτικο ενδιαφέρον, ΟΚ;
Κάτι ακόμα φιλάρες (και πραγματικά προσπαθήστε να απορροφήσετε αυτή τη λογική ΟΚ; ), δεν μπορείς να κρίνεις την κατάσταση της υγείας κάποι@ από την εμφάνισή τ@. Τέλος (επίτρεψέ μου όμως να στο κάνω νιανιά), το να είσαι υπέρβαρ@ δε σημαίνει αυτομάτως ότι δεν είσαι υγιής, όπως και το ότι είσαι αδύνατ@ δε σημαίνει αυτομάτως πως είσαι υγιής. Σίγουρα, το να είσαι υπέρβαρ@ μπορεί να σημαίνει ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις είσαι λιγότερο υγιής, αλλά η υγεία είναι ένα πολύπλοκο φάσμα, και όλ@ μας ζούμε σε διαφορετικά σημεία του φάσματος αυτού, τα οποία αλλάζουν και μετακινούνται καθ’ όλη τη ζωή μας.
Πώς ξέρεις αν το άτομο που τραμπουκίζεις δεν έχει ήδη χάσει 25 κιλά και βρίσκεται στη μέση ενός πολύ υγιούς ταξιδιού απώλειας βάρους; Πώς ξέρεις αν το άτομο που ντροπιάζεις δεν έχει κάποιου είδους διαταραχή που κάνει την απώλεια βάρους σημαντικά δυσκολότερη (όπως για παράδειγμα διαταραχές του μεταβολισμού, λιποίδημα, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών); Πώς γνωρίζεις αν το άτομο που ντροπιάζεις είναι ή όχι βαθιά ικανοποιημέν@ με το σώμα τ@; Σημείωση: Και αν ήξερες πως ένα αδύνατο άτομο είχε διαβήτη; Θα προσπαθούσες να το εξευτελίσεις και αυτό επειδή δείχνει το «άρρωστο» σώμα του;
Υπάρχουν παντού αδύνατ@ άνθρωποι που δε γυμνάζονται, τρώνε ανθυγιεινά, και υποφέρουν από πληθώρα προβλημάτων υγείας. Παρομοίως υπάρχουν και χοντρ@ άνθρωποι που κάνουν και παθαίνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Παρόλα αυτά μόνο η τελευταία κατηγορία ανθρώπων ντροπιάζεται και στοχοποιείται. Αξίζουν να ντροπιαστούν επειδή μπορείς οπτικά να δεις στοιχεία από αυτό που πιστεύεις πως είναι δείγμα μη τέλειας υγείας; Κουράζεσαι πάντα τόσο πολύ για να καταπιέσεις όλ@ς αυτ@ς που θεωρείς πως είναι «άρρωστοι»; Γιατί σου έχω νέα: Ακόμα και αν κάποιος είναι «άρρωστ@» και με τη βούλα της επιστήμης τίποτα δε σου δίνει το δικαίωμα να τον βασανίσεις.
Άκου: Όταν ένα χοντρό άτομο ανεβάζει μια φωτογραφία τ@ με μπικίνι, εσώρουχα, ή φορώντας οτιδήποτε άλλο μπορεί να έχει και ένα αδύνατο άτομο, δεν σημαίνει πως προσπαθεί να πει σε όλους «Εμπρός ορμίστε, από εδώ και πέρα όλοι θα τρώτε απαίσια και δε θα ξανακάνετε γυμναστική ποτέ!». Όχι. Όπως και ούτε όλ@ όσ@ πίνουν, καπνίζουν ένα τσιγάρο, ή γεύονται φαγητά που δεν είναι ακριβώς υγιεινά δεν σημαίνει πως κάνουν ανάλογες δηλώσεις. Αυτό όμως που όντως λέμε, είναι ότι αξίζουμε την ίδια ισότητα. Αξίζουμε να έχουμε αυτοπεποίθηση, να αγαπάμε τ@ς εαυτ@ς μας, να φοράμε μπικίνι ή σέξι εσώρουχα, όπως όλος ο κόσμος.
Επειδή σε αυτή τη σύγχρονη εποχή το body positivity [η νοοτροπία πως όλα τα σώματα είναι ωραία] γίνεται ολοένα και πιο συχνό θέμα συζήτησης, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε πως είμαστε όλ@ άνθρωποι – όλ@ μοναδικ@ και φτιαγμέν@ διαφορετικά – και πως όλα τα σώματα είναι καλά σώματα. Α, και σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν: Δεν βρισκόμαστε «σε άρνηση» σχετικά με τα σώματά μας. Γνωρίζουμε πως είμαστε χοντροί και χοντρές όπως επίσης γνωρίζουμε ο καθένας και η καθεμιά τη δική μας προσωπική κατάσταση υγείας (που είτε είμαστε άρρωστ@ είτε υγιής, πραγματικά δε σε αφορά καθόλου).
Η προσωπική υγεία κάθε ανθρώπου είναι δική τ@ προσωπική υπόθεση και δεν αποτελεί πια λόγο για να νιώθεις (ή να δίνεις) ντροπή. Δε χρειάζεται να αναφέρω δε, πως το «προσωπική υγεία» δεν περιλαμβάνει μόνο τη σωματική υγεία αλλά επίσης την ψυχική και συναισθηματική υγεία. Το να νιώθει κάποι@ αυτοπεποίθηση και να είναι γεμάτ@ με αγάπη για τ@ εαυτ@ τ@ δυναμώνει την ψυχική και συναισθηματική τ@ υγεία, και κάνει το άτομο πιο πιθανό να θέλει να φροντίσει τ@ εαυτ@ του γενικά (ναι, και σωματικά). Οι περισσότερ@ από εμάς, αδύνατ@, χοντρ@ ή ενδιάμεσου βάρους, προσπαθούμε συνέχεια να δουλέψουμε πάνω στη δικιά μας υγεία, ευτυχία και ευημερία. Μπορεί να ερχόμαστε σε όλα τα μεγέθη και σχήματα, αλλά είμαστε ίσ@.
Ωπ, αλλά εδώ πρέπει να σου χτύπησα άλλο ένα νεύρο, σωστά; Πολλ@ από εσάς ενοχλείστε όταν βλέπετε να φέρονται σε χοντρ@ς ανθρώπους όπως εγώ ως ίσ@ς. Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί όλη σου τη ζωή ακούς το ρητό «το να είσαι αδύνατ@ είναι ελκυστικό, το να είσαι χοντρ@ είναι άσχημο» και έχεις μοχθήσει προς την απόκτηση (και διατήρηση) αυτού του αδύνατου σώματος. Ίσως είσαι κάποι@ που γυμνάζεται καθημερινά, αρκετές ώρες τη μέρα, αφοσιωμέν@ σε ένα «ιδανικό» σώμα και (ευελπιστείς) σε μια τέλεια υγεία. Ίσως είναι επειδή «ευλογήθηκες» με ένα σώμα που παραμένει φυσικά αδύνατο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου και έχεις καλλιεργήσει το συναίσθημα πως είσαι πιο «ξεχωριστ@» και πιο ελκυστικ@ από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Και ξάφνου μια μοιραία μέρα, εμείς οι χοντρ@ άνθρωποι ήρθαμε και προσπαθήσαμε να ανεβούμε και εμείς πάνω στο βάθρο που έχεις βάλει τ@ εαυτ@ σου. Όπως είναι αναμενόμενο δεν θέλεις να το μοιραστείς. Όπως είναι αναμενόμενο, το πρώτο σου ένστικτο είναι να μας σπρώξεις να πέσουμε κάτω από αυτό. Αλλά είμαι εδώ για να σου προσφέρω μερικά λόγια παρηγοριάς: Δεν ήρθαμε για να σου κλέψουμε το γλειφιτζούρι.
Καταλαβαίνουμε πως μερικ@ από εσάς γεννηθήκατε αδύνατ@, και αυτό είναι απολύτως ΟΚ με εμάς. Καταλαβαίνουμε ακόμα πως μερικ@ από εσ@ς έχετε δουλέψει πολύ σκληρά για να μείνετε «σε καλή φόρμα» και υγιείς, και αυτό είναι πραγματικά αξιοσέβαστο και υπέροχο. Με το κίνημα του body positivity δεν προσπαθούμε να κλέψουμε τίποτα από εσάς, το μόνο που θέλουμε είναι να κερδίσουμε και εμείς τα ίδια δικαιώματα και τον ίδιο σεβασμό που έχουν οι υπόλοιπ@ συνάνθρωποί μας. Δεν θέλουμε να σταθούμε στο βάθρο σου – θέλουμε να σταθούμε στο δικό μας. Δεν είμαστε εδώ για να σε ρίξουμε κάτω. Θα συνεχίσεις να είσαι ελκυστικ@, υγιής, να σε θαυμάζουν και να σε σέβονται. Οπότε σε παρακαλώ, δώσε ένα τέλος σε αυτό το φόβο: Δεν είμαστε απειλή.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα που έχετε αρκετ@ από εσάς και χαρακτηρίζετε «φθηνές» τις χοντρές γυναίκες που ανεβάζουν φωτογραφίες τους με εσώρουχα. Ένα από τα σχόλια που έλαβα ως απάντηση για το προηγούμενό μου άρθρο ήταν πως «το να ανεβάζεις φωτογραφίες σου με σέξι εσώρουχα είναι φθηνό ό,τι μέγεθος και να είσαι και δεν είναι κάτι που σου δίνει αυτοπεποίθηση». Συγγνώμη γλύκες που θα σας απογοητεύσω, αλλά αυτό είναι μια οικτρά αντι-φεμινιστική τοποθέτηση.
«Έτσι μοιάζει το να αγαπάς την εαυτή σου»
Αρχικά ας τελειώνουμε επιτέλους με το slut-shaming [τη διαπόμπευση των γυναικών ως «τσούλες» αν φορούν αποκαλυπτικά ρούχα]. Εάν μια γυναίκα γουστάρει να ανεβάσει στο διαδίκτυο μια φωτογραφία της εαυτής της με εσώρουχα, να δείξει το σώμα της, να αγκαλιάσει και να προβάλλει τη σεξουαλικότητά της, είναι δικό της δικαίωμα (και δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σε αυτό).
Μήπως να μιλήσουμε τώρα για το όλο θέμα του «τα σέξι εσώρουχα είναι φθήνια και μπασκλασαρία»; Τα κομψά εσώρουχα συνήθως επιδεικνύουν το σώμα και δείχνουν την ίδια ποσότητα δέρματος που δείχνει και ένα οποιοδήποτε μαγιό ή μπικίνι, γιατί το ένα είναι αποδεκτό ενώ το άλλο θεωρείται «φθήνια»; Τα εσώρουχα είναι κάτι που πουλάνε τα περισσότερα μαγαζιά, τα φοράμε καθημερινά και είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι του τρόπου που ντυνόμαστε. Όπως και τα μαγιό, έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό, και είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να καλύπτουν πολύ λιγότερο δέρμα απ’ ότι τα συνηθισμένα μας ρούχα.
Αυτή η νοοτροπία, ότι το να ανεβάζεις φωτογραφίες σου με εσώρουχα ή με μπικίνι «δε σου δίνει αυτοπεποίθηση», είναι, και συγγνώμη για τη γλώσσα που θα χρησιμοποιήσω, μια τεράστια κουράδα. Νομίζω πως πολλ@ από εσάς που το πιστεύετε αυτό δεν έχετε υποστεί το τραύμα, την πάλη ή την τροπή που πολλ@ από εμάς τ@ χοντρ@ έχουμε αναγκαστεί να βιώσουμε ολόκληρη τη ζωή μας, οπότε μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρετε πώς μπορεί να νιώθουμε.
Για εσάς, το ανέβασμα μιας φωτογραφίας με μπικίνι ή εσώρουχα είναι κάτι νορμάλ, και όχι κάτι που «επαινείται και πανηγυρίζεται» – και έχετε δίκιο. Για εσάς δεν είναι. Αυτό είναι το όλο νόημα. Η κοινότητα των χοντρών ανθρώπων θα λάτρευε να φτάσει και αυτή στο ίδιο σημείο – στο σημείο όπου δεν τρέχει και κάτι αν μία χοντρή φορέσει ένα μπικίνι ή ανεβάσει δημοσίως φωτογραφίες της με εσώρουχα. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αλλά αυτή τη στιγμή ακόμα προσπαθούμε να γκρεμίσουμε τοίχους και να επανατοποθετήσουμε τα όρια καθώς παλεύουμε ενάντια στη μαθημένη ντροπή και το μαθημένο μίσος τ@ ίδι@ τ@ εαυτ@ μας.
Για κάποι@ που έχει εκπαιδευτεί όλη τ@ τη ζωή να κρύβεται, να μισεί το σώμα τ@ και να νιώθει ντροπή όταν φαίνεται το σώμα τ@, το να φορέσει ένα μπικίνι, ή να ανεβάσει φωτογραφίες τ@ με εσώρουχα είναι κάτι που πρέπει να γιορταστεί. Είναι όπως όταν φτάνεις και περνάς την τελική γραμμή σε ένα μακρύ, κουραστικό και δύσκολο αγώνα δρόμου, για εμάς σημαίνει πως νικήσαμε. Για εμάς, το να μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο σε ένα κόσμο όπου όλ@ σας μας λέτε καθημερινά πως είμαστε «αηδιαστικ@» και «λάθος», αυτό είναι μια προσωπική νίκη. Και τι κάνεις όταν νικάς σε κάτι; Μα φυσικά το γιορτάζεις. Οπότε ναι, παιδιά – όταν ένας/μία χοντρ@ άνθρωπος φοράει δημοσίως ένα μπικίνι, ή ανεβάζει φωτογραφίες τ@ εαυτ@ τ@ με εσώρουχα, όντως σημαίνει πως έχει αυτοπεποίθηση και ναι, είναι κάτι που αξίζει λιγοθυμίες και επαίνους.
Χάρηκα που σας ενημέρωσα για τα απολύτως βασικά πράγματα του body positivity. Πραγματικά. Ελπίζω να σκεφτείτε αυτά που είπα και τα λόγια μου να ανοίξουν τους ορίζοντές σας και να σας δώσουν μια βαθύτερη, πιο ενημερωμένη κατανόηση των δυναμικών της χοντροφοβίας και των διακρίσεων με βάση το μέγεθος ενός σώματος. Να θυμάστε πως ποτέ δεν μπορείς να κρίνεις την υγεία κάποι@ απλά και μόνο κοιτώντας τ@, και επιπλέον πως το να είναι κάποι@ λιγότερο υγιής δε σημαίνει ότι πρέπει να ντροπιαστεί.
Όλ@ αξίζουν να τους φέρονται ισότιμα και η υγεία και προσωπική ευημερία του καθένα και της καθεμιάς είναι δικιά τους δουλειά. Οι χοντρ@ άνθρωποι δεν προσπαθούν να απαξιώσουν το δικό σου αδύνατο σώμα, ούτε προσπαθούμε να μειώσουμε το σεβασμό και το θαυμασμό που έχει ο προσωπικός σου τρόπος ζωής. Δεν είμαστε σκουπίδια και δεν είμαστε «τσούλες» επειδή κάνουμε κοινωνικοπολιτικές δηλώσεις δείχνοντας τα σώματά μας με μπικίνι (ή σέξι εσώρουχα), και θα συνεχίσουμε να το γιορτάζουμε αυτό μέχρι να θεωρείται νορμάλ και από την κοινωνία, όπως είναι και για εσάς και τα δικά σας όμορφα σώματα.
Δεν είναι σκοπός μας να προωθήσουμε κάποιον μη-υγιή τρόπο ζωής, αλλά υγιεινή ευεξία που ξεκινά με την αγάπη του σώματός μας, την αυτό-αποδοχή και την αυτοπεποίθηση. Αυτό που κάνουμε είναι ένα καλό πράγμα ρε παιδιά. Οπότε την επόμενη φορά που νιώσετε την ανάγκη να ντροπιάσετε, να τραμπουκίσετε ή να παρενοχλήσετε κάποι@ χοντρ@ άνθρωπο απλά και μόνο επειδή κάνει τα ίδια πράγματα που κάνετε όλ@ εσείς οι «νορμάλ» άνθρωποι, φερθείτε ως έξυπν@, μορφωμέν@, αξιόλογ@ άνθρωποι και μην το κάνετε. Υπάρχει μια υπέροχη κοινότητα ανθρώπων όλων των μεγεθών και σας περιμένουμε καθώς γιορτάζουμε τη ζωή, την ποικιλία, τη μοναδικότητα, την υγεία, την ευτυχία και την ευημερία για όλ@ς.
Εικόνες: khaleesidelrey
_____________________________________________________________________________________________________________
*Σημείωση: Επειδή θεωρούμε πως το κείμενο δεν το λέει ξεκάθαρα θέλουμε να συμπληρώσουμε πως και το να μην έχει κάποι@ «καλή» υγεία δεν είναι κάτι κακό. Ακόμα και αν κάποι@ δεν θέλει να καλυτερέψει την υγεία τ@ δε μας πέφτει λόγος. Ακόμα, κάποιες από εμάς είμαστε τσούλες και αυτό είναι και πάλι ΟΚ!
Για περισσότερα σχετικά με τη χοντροφοβία και το κίνημα για τη θετική αντιμετώπιση όλων των σωμάτων μπορείτε να ακούσετε το 2ωρό μας αφιέρωμα και/ή να διαβάσετε τα 53 λινκ που το συνοδεύουν. (κλικ)
Posted on 22/06/2015 από Anelis
0