Το να είσαι σύμμαχος είναι δύσκολο αλλά πολύ σημαντικό! Ένας ουσιαστικός τρόπος βοήθειας μέσα στην καθημέρινότητά σου είναι να μιλάς. Να μιλάς ανοιχτά και με σαφήνεια ενάντια στον μισογυνισμό και τις διακρίσεις. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπ@ με οτιδήποτε σεξιστικό, μη διστάσεις να το σχολιάσεις. Η κουλτούρα μας είναι γεμάτη μισογυνισμό ο οποίος, εν μέρει, συνεχίζει να υπάρχει στον βαθμό που τον βλέπουμε γιατί ο περισσότερος κόσμος δεν μπαίνει καν στον κόπο να σχολιάσει αυτό που ζει.
Εάν είσαι άντρας, ο ρόλος σου είναι σημαντικός γιατί μπορείς να δώσεις βάρος σε φεμινιστικά θέματα μέσα σε πλαίσια όπου μια γυναικεία φωνή θα πνιγόταν. Το πρώτο βήμα είναι οι καθημερινές σου συζητήσεις με φίλους, συνεργάτες, συγγενείς. Όταν κάποιος εκφράσει μια μισογύνικη άποψη, μίλα.
(Η διαδικασία αυτή είναι συχνά δύσκολη. Η κουλτούρα μας αντιτίθεται σε κάθε είδους ‘παρέκκλιση’ από τις επικρατούσες απόψεις. Και το πρόβλημα με τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης είναι ότι άμα μάθεις ν’ αναγνωρίζεις τα σημάδια, αρχίζεις και τα βλέπεις παντού. Ο φίλος με τον οποίο έπινες καφέ μια φορά στο τόσο αρχίζει να γίνεται κουραστικός, ο συνάδελφος με τα σεξιστικά αστειάκια γίνεται ανυπόφορος, οι διαφημίσεις ακόμη πιο ενοχλητικές, η βόλτα στο σινεμά δεν σε ξεκουράζει. Αλλά σε όλην αυτήν τη διαδικασία δεν είσαι μόνη – δεν είσαι μόνος. Το internet μας φέρνει πιο κοντά και η μοναξιά μας απέναντι σ’ αυτήν την επιθετική καθημερινότητα απαλύνεται από την παρέα.)
Ένας ακόμη τρόπος να βοηθήσεις είναι να ψάξεις να βρεις ακτιβιστικές ομάδες στις οποίες μπορείς να συνεισφέρεις τον κόπο, τον χρόνο ή το χρήμα σου.
Μπορείς να βρεις συνοπτικούς καταλόγους γυναικείων οργανώσεων εδώ, να επισκεφθείς το Κέντρο Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών, ή τη Διοτίμα. Ψάξε για συλλογικότητες κοντά σου που χρειάζονται πρακτική βοήθεια και συμμετοχή.
Περισσότερο διάβασμα:
– The dos and don’ts of being a good ally | The Angry Black Woman
– How to be a good ally | Feministing
Επιστροφή στη σελίδα των Λημμάτων.
Καμένα Σουτιέν 
μαρίλντα
12/11/2013
Τι θα λέγατε όμως για αυτό, όσον αφορά την επικοινωνία και την παρέμβαση στην καθημερινότητα; Υπάρχουν – ας το πούμε – περιπτώσεις, ανθρώπων, συνήθως μάλλον αντρών, που αποτελούν αυτό που θα λέγαμε »άδικος κόπος»? τι απαντάς π.χ σε ένα συνάδελφο στην δουλειά που βλέπει μια κοπελα και σχολιάζει γλαφυρά το τι θα της έκανε της »καημένης» αν την είχε στα τέσσερα, ή σε μία γνωστή σου που ισχυρίζεται ότι αν εισαι »γκρινιάρα» με τον σύντροφό σου , ε τότε την αξίζεις την σφαλιάρα σου!! και μάλιστα όταν τα άτομα αυτά, με την διαφορετική ευθύνη που φέρει ο καθένας, υποστηρίζουν με σθένος τις απόψεις τους αντιμετωπίζοντάς σε σαν τρελή ή στην καλύτερη γραφική. Που σταματάει η παρέμβαση λοιπόν;….
50ft queenie
13/11/2013
Μαρίλντα, η παρέμβαση δεν σημαίνει και επιτυχία. Δηλαδή το να μιλήσεις και να πεις κάτι που πάει ενάντια στον τρόπο που σκέφτονται δεν σημαίνει πως αυτόματα θα τους πείσεις και θ’ αλλάξουν όλα και αύριο θα είναι όλα τέλεια. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θ’ αλλάξει καθόλου ο τρόπος σκέψης τους. Αλλά μόνο και μόνο που κάποιος θα έχει εκφράσει μια διαφορετική γνώμη, αξίζει.
Αξίζει γιατί κι εμείς πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι έχουμε δικαίωμα στη γνώμη μας κι ας πηγαίνει ενάντια στην κυρίαρχη αφήγηση. Γιατί είναι σημαντικό να εκφράζουμε αυτήν τη διαφορετική γνώμη και να εκθέτουμε κόσμο σ’ αυτήν. Οι αλλαγές γίνονται πολύ σιγά και κάθε μικρό πράγμα που κάνουμε έχει αξία.
Μπορεί ο ίδιος στον οποίον απευθύνεσαι να μην καταλάβει τίποτα αλλά μπορεί κάποιος άλλος που σ’ ακούει κάτι να σκεφτεί. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε πως θα πείσουμε αμέσως όλον τον κόσμο. Η πρόοδος κινείται με ταχύτητα ιστορικού χρόνου. Είναι αργή.
Χρειάζεται υπομονή και κουράγιο και στήριξη και φροντίδα για ν’ αντέξει κανείς. Εμείς εδώ είμαστε. Καλή υπομονή και σ’ εσένα! ^__^