The profane mascot on your cap and shirt, rather than remove and burn, you have chosen to present to the world as a mask. You have elected a caricatured mascot. A totem to your ignorance.
Here is the proof of the internal battles you have not fought, the lines of credit you have not questioned and never intended to pay back. The thin man you saw in the forest. The clown that kept popping up in the shadows. The chair that rocks that no one is sitting in. This is your haunted house built over our graveyard. The car that won’t start. The murderous ski mask. This is your cop drama, your cowboy fantasy, your bed sheet cape and plastic boots. Your fears, fantasies and entertainment all wrapped into one high-strung effigy whose burning fire you will not be able to contain.
– Saul Williams (https://www.facebook.com/saulwilliams/photos/a.246713685309.180872.23903715309/10154482429415310/?type=3&theater)
Η νίκη του ακροδεξιού υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ την Τρίτη, 08/11/16 μας άφησε θυμωμένες, στεναχωρημένες και αγχωμένες για το μέλλον. Κάποιες βασικές παρατηρήσεις εν είδει πρώιμης ανάλυσης:
Ρατσισμός
Ο ρατσιστικός φόβος των λευκών των ΗΠΑ που ήταν πάντα στο παρασκήνιο, ανέβαινε βαθμηδόν τα τελευταία 8 χρόνια με κύριο αντίπαλο δέος το πρόσωπο του Ομπάμα (θυμόμαστε όλ@ τις κούκλες-Ομπάμα που λύντσαραν λευκοί σε όλην την Αμερική πριν τις εκλογές του 2008 και του 2012). Πάνω σ’ αυτόν ακριβώς τον φόβο πάτησε και φρόντισε να καλλιεργήσει ο Τραμπ, αρχικά με την αμφισβήτηση της ιθαγένειας του Ομπάμα και στη συνέχεια με τις απροκάλυπτες επιθέσεις σε κάθε τι Άλλο: μεξικάν@, λατίν@, μαύρ@, γυναίκες, λοατκι+, μουσουλμάν@ -η λίστα συνεχίζεται για πάντα. Κλασική, ιστορικά δοκιμασμένη συνταγή για την άνοδο κάθε φασίστα.
Οι επιθέσεις του ήταν εξαιρετικά ανοιχτές, ταιριαστές για καρικατούρα, όμως πραγματικές, και κατάφεραν να συσπειρώσουν γύρω του ένα τεράστιο κομμάτι κόσμου που θέλει να φορτώσει τα προβλήματά του (φτώχεια, ανεργία, περιθωριοποίηση) πάνω στην αλλαγή των κοινωνικών ανισοτήτων αντί να στοχοποιήσει τους πραγματικά υπεύθυνους (ανάμεσά τους κι ο Τραμπ). Όποι@ ισχυριστεί πως δεν υπάρχει φυλετική διάσταση στις εκλογές, παρακαλώ να πάει σπίτι τ@.
Αυτές οι δυναμικές του φυλετικού ζητήματος ήταν κεντρικές σε όλην την προεκλογική καμπάνια, από τις δηλώσεις του Τραμπ ότι οι μεξικανοί μετανάστες είναι βιαστές και δολοφόνοι, μέχρι την υπόσχεσή του να χτίσει τοίχο σε μήκος των συνόρων με το Μεξικό, από τις άμεσες και έμμεσες νύξεις ότι μαύροι και άλλοι μη-λευκοί θα ‘κλέψουν’ και θα νοθεύσουν τις εκλογές, και τ’ ότι θ’ απαγορεύσει την είσοδο Μουσουλμάνων στις ΗΠΑ μέχρι ότι θ’ απελάσει κάποια εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες από τη χώρα κ.ο.κ.
Ο ίδιος, αρκετά νωρίς χρησιμοποίησε απόφθεγμα του Μουσολίνι και αρνήθηκε να το πάρει πίσω ακόμη κι όταν του επισημάνθηκε ποιος είναι ο Μουσολίνι. Έλαβε την υποστήριξη της Κου Κλουξ Κλαν και διαφόρων ακροδεξιών πολιτικών και οργανισμών.
Σεξισμός
Η αντίπαλός του, Χίλαρι Κλίντον είναι μια συστημική, άκρως συντηρητική πολιτικός του κατεστημένου, μια πολιτικός που θα συνέχιζε το έργο του Ομπάμα εντός και εκτός συνόρων (με όλα τα παρεπόμενα, με όλες τις πολιτικές που είναι άμεσα εχθρικές προς τα πιστεύω μας), όμως το μίσος και οι επιθέσεις που δέχτηκε βασίστηκαν γύρω από έναν μισογυνισμό που ανθίζει παρέα με τον προαναφερθέντα ρατσισμό, ανάμεσα σε ανθρώπους που είναι προετοιμασμένοι να καταπατήσουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και αξιοπρέπεια προκειμένου να σταματήσει τη βελτίωση της ζωής άλλων πλην των προνομιούχων.
Η στήριξή μας στην Κλίντον δεν είναι υπεράσπιση των πολιτικών της θέσεων, αλλά στήριξη απέναντι στο γεγονός ότι υφίσταται ανείπωτα έντονο μισογυνισμό.
Όλη η προεκλογική περίοδος ήταν γεμάτη αισχρές επιθέσεις με βάση το φύλο της, διαρκή σχόλια για την εμφάνισή της, την ηλικία της, τα μαλλιά της, τα ρούχα της, την οικογένειά της, τη φωνή της, το στήσιμό της, το χαμόγελό της και πάει λέγοντας.
Ταυτόχρονα, στην άλλη μεριά, ο Τραμπ είναι -και πάλι- σχεδόν μια καρικατούρα χυδαίου μισογύνη, με εμετικά υποτιμητικά σχόλια που μπορεί να βρει κανείς με ψάξιμο δευτερολέπτων μιας και ο ίδιος έχει υπάρξει δημόσια περσόνα σχεδόν σ’ όλην του τη ζωή.
Είτε πρόκειται για τα σχόλιά του προς την Κλίντον (nasty woman κ.ο.κ.), είτε για την αντιμετώπισή του των γυναικών που λάμβαναν μέρος στα καλλιστεία του ή στις εκπομπές του, η συμπεριφορά του ήταν αυτή ενός εξαιρετικά χοντρόπετσου μισογύνη.
Προς το τέλος της προεκλογικής περιόδου, βγήκε στην επιφάνεια βίντεο στο οποίο περήφανα δηλώνει πώς πιστεύει ότι η δημοσιότητά του τού δίνει το δικαίωμα να κάνει οτιδήποτε σε οποιαδήποτε γυναίκα έχει κοντά του, χαρακτηριστικά αναφέροντας ότι αρπάζει άγνωστες γυναίκες από το μουνί. Αφού ισχυρίστηκε πως δεν το εννοούσε στ’ αλήθεια, πολλές γυναίκες μίλησαν δημόσια για τις εμπειρίες τους με τον Τραμπ και τις επιθέσεις του και ο ίδιος αλλά και μεγάλο κομμάτι του τύπου απέδειξαν ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτό είναι σεξουαλική επίθεση και σοβαρό ζήτημα.
Η αντιμετώπιση της Κλίντον ως υποψήφιας ήταν συνολικά χαρακτηρισμένη από τις ενσυναίσθητες και ασυναίσθητες φοβίες που δημιουργεί η πατριαρχία σχετικά με τις γυναίκες που έχουν δύναμη και εξουσία:
A candidate whose first campaign ad was judged by one site to contain one lie every four seconds and who, according to Huffington Post, told over 70 lies in just one televised town hall; a man who one philosopher argues has “perfected the outrageous untruth as a campaign tool”, is considered more honest than his opponent.
Φόβος και προνόμιο
Όλη η καμπάνια του Τραμπ βασίστηκε στον φόβο και την εκμετάλλευσή του με βασικό εργαλείο τη στοχοποίηση του Άλλου και την επίκληση μιας φλου και αόριστης εποχής όπου όλα ήταν καλύτερα. Το σλόγκαν της εκστρατείας του «Make America Great Again» ήταν ακριβώς μια τέτοια προσπάθεια και για να καταρριφθεί αρκούν δύο ερωτήσεις: 1. πότε ήταν «great» και, 2. για ποι@ς ήταν «great»;
Κάτω απ’ αυτό το σλόγκαν κρύβεται όλη η αγανάκτηση και η αγωνία των απανταχού προνομιούχων: έρχονται να μου φάνε τα προνόμιά μου! Κι αυτό ως σκέψη απορρέει από την απουσία κατανόησης των κοινωνικών δυναμικών -το να πάρει και ο δίπλα κιμά για μπιφτέκι ΔΕΝ σημαίνει ότι σου τρώει το δικό σου, σημαίνει απλώς ότι τώρα μπορεί να έχει κι αυτός μπιφτέκι.
Η λογική του ότι «περισσότερα δικαιώματα για τους καταπιεσμένους = λιγότερα για σένα» είναι εργαλείο κάθε κυριαρχικής εξουσίας για να καταφέρνει το ασύλληπτο: να βάζει όλες τις κατηγορίες μη-προνομιούχων να πατάνε η μία την άλλη, κρατώντας τες έτσι μακριά από την ουσιαστική μορφή καταπίεσής τους (ταξική, φυλετική, έμφυλη κ.ο.κ.).
Το ζήτημα του Μπέρνι
Στην αρχή της προεκλογικής περιόδου, όταν ακόμη παρακολουθούσαμε τους αγώνες εντός των δύο κομμάτων για την ανάδειξη των τελικών υποψηφίων τους, ο αντίπαλος της Κλίντον ήταν ο Μπέρνι Σάντερζ, άνθρωπος με μακριά ιστορία στην πολιτική, με ιδέες και πολιτικές προτάσεις αρκετά αριστερές για τα δεδομένα των Δημοκρατικών. Η υποψηφιότητά του εξέφρασε ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού που -απογοητευμένο από τις συστημικές εκφράσεις- βρήκε στο πρόσωπο του Σάντερζ μια ειλικρινά επίκαιρη εναλλακτική πρόταση.
Το λάθος των Δημοκρατικών ήταν ότι δεν εκτίμησαν σωστά την ανάγκη μιας φιγούρας που θα έσπρωχνε τον δημόσιο λόγο και την εσωτερική κομματική τους γραμμή τόσο πιο αριστερά απ’ όσο είχαν συνηθίσει. Έπεσαν έξω όταν θεώρησαν πως θα ήταν πιο ‘ασφαλές’ ν’ αντιτάξουν στον υπερσυντηρητικό Τραμπ μια συντηρητική Κλίντον για να γλιτώσουν. Μη γελιόμαστε, ο Σάντερς μπορεί να ήταν καλύτερη επιλογή από την Κλίντον στο πλαίσιο των ΗΠΑ, αλλά η θεοποίηση που δέχτηκε από την αριστερά (ακόμη και την Ελληνική), ήταν βασισμένη περισσότερο σε μπούχτισμα από το κατεστημένο παρά από κάποια βαθιά εμπιστοσύνη.
Τα ‘τρίτα’ κόμματα και το electoral college
Οι επιλογές των ψηφοφόρων φέτος εκτός από τα δύο μεγάλα κόμματα, ήταν ο Γκάρι Τζόνσον με τους Libertarians και η Τζιλ Στάιν με τους Πράσινους. Έχει χυθεί πολλή μελάνη σχετικά με τη θέση των ‘τρίτων’ κομμάτων μέσα στο αδηφάγο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ. Αυτήν τη φορά, η αντιπαράθεση ήταν ακόμη πιο ισχυρή, αναγκάζοντας ακόμη και άτομα σαν την ακτιβίστρια και θεωρητικό Angela Davis να κάνει μια ιστορικής βαρύτητας υποστηρικτική δήλωση υπέρ της Κλίντον “I have serious problems with the candidate, but I am not so narcissistic to say I cannot bring myself to vote for her”.
Το δαιδαλώδες εκλογικό σύστημα έκαναν και αυτήν τη φορά τις ψήφους υπέρ των ‘τρίτων’ κομμάτων να αυξάνουν τις πιθανότητες του μεγαλομανή Τραμπ να εκλεγεί -όπως και έγινε σε αρκετές από τις πολιτείες. Παρ’ ό,τι η καταφυγή σε ένα από τα δύο ‘τρίτα’ κόμματα φαντάζει σχεδόν λογική, σε μια αντιπαράθεση που περιλαμβάνει τον Τραμπ, η επιλογή ήταν καίριας σημασίας. Πολιτικοί αναλυτές εικάζουν πως μια υποψηφιότητα Σάντερζ θα αποδυνάμωνε εξαιρετικά τα ‘τρίτα’ κόμματα, παίρνοντας πίσω ψήφους που τελικά δόθηκαν ως αντίδραση / καταγγελία / αγανάκτηση.
Η Κλίντον τελικά έλαβε μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, αλλά έχασε τα λεγόμενα electorate votes (δείτε τα λινκ για παραπομπές σε εξηγήσεις του τρόπου λειτουργίας του εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ).
Το χτίσιμο μιας εικόνας
Σ’ όλην τη διάρκεια του χρόνου που πέρασε, η εικόνα που στήθηκε ήταν εκείνη δύο ισότιμων πολιτικών αντιπάλων που αντιμάχονταν για τη θέση του προέδρου. Από αρκετά νωρίς, μπήκε στο μυαλό μας η ιδέα ότι «η Κλίντον είναι εξίσου κακή επιλογή με τον Τραμπ». Κι από εκεί ξεκίνησε η απαξίωση κάθε λογικής. Όσο συστημική, συντηρητική, δεξιά μπορεί να ήταν η Κλίντον ΔΕΝ μπορώ να τονίσω αρκετά ότι κληθήκαμε να συγκρίνουμε μια συντηρητική πολιτικό καριέρας (με όλα τα γνωστά άθλια, απαίσια και τρομακτικά) με έναν πάμπλουτο, ναρκισσιστή, sexual predator, βιαστή, κακοποιητή, ρατσιστή, μισογύνη, βδελυρό υποχείριο των πιο ακραίων ατόμων (βλ. Roger Ailes) στη σύγχρονη ιστορία.
Η εικόνα που επιτρέψαμε να ορθωθεί (ακόμη και στην Ελλάδα) ήταν εκείνη μιας δαιμονικής δεξιάς απέναντι σ’ έναν αντισυστημικό που τα λέει έξω απ’ τα δόντια ακόμη κι αν καμιά φορά γίνεται υπερβολικός. Το προσωπείο του Τραμπ ως εκκεντρικού εκατομμυριούχου που όμως λέει αλήθειες, χτιζόταν χρόνια μέσα από ακροδεξιές φυλλάδες και στα γραφεία και τις συχνότητες του FOX News, με μια επιμέλεια που είναι σχεδόν ανατριχιαστική.
Παράλληλα, η εικόνα της Κλίντον χαρακτηρίστηκε από τις δύο υποθέσεις στις οποίες βρέθηκε κατηγορούμενη (Benghazi & SoD Emails) για τις οποίες αθωώθηκε. Αυτό στάθηκε ικανό να δημιουργήσει χαρακτηρισμούς (crooked Hilary) και συνθήματα (lock her up!) που τη συνόδευσαν καθ’ όλην τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ο Τραμπ βασίστηκε σ’ αυτό, και την απείλησε δημόσια ακόμη και με φυλάκιση, προκαλώντας ιαχές από τους οπαδούς του.
Η εικόνα αυτή υποδαυλίστηκε και από το ξεδιάντροπο μανιπουλάρισμα του διευθυντή του FBI, Κόμεϊ, ο οποίος δέκα μέρες πριν τις εκλογές ισχυρίστηκε πως ξανανοίγουν οι έρευνες για το θέμα της διαχείρισης των email του Υπουργείου Εξωτερικών της Κλίντον, ανακοινώνοντάς το μέσα από μια αόριστη και γενική επιστολή του η οποία ταρακούνησε πολλούς ψηφοφόρους. Η απόφασή του να βγάλει την ανακοίνωση αυτήν, πάρθηκε ενάντια στην πάγια πολιτική του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του ίδιου του FBI, που λέει ότι απαγορεύεται η υπηρεσία να μοιράζεται εντός της προεκλογικής περιόδου μη-καταληκτικές πληροφορίες που ενδέχεται να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που τελευταία το παρατσούκλι του FBI είναι πλέον «Trump Land» και τον επόμενο καιρό θα δούμε εξελίξεις επί του θέματος.
Η επιμονή ότι οι δύο υποψήφιοι ήταν «εξίσου κακές επιλογές» ήταν το τελευταίο καρφί σ’ ένα φέρετρο γεμάτο αηδία και βοήθησε στο θόλωμα των γραμμών σχετικά με το τι θεωρούμε ανεκτό ή και αποδεκτό από άτομα που επιζητούν να κερδίσουν το υψηλότερο αξίωμα μιας τεράστιας και ισχυρής χώρας όπως οι ΗΠΑ.
Τι απειλείται
Σε κάθε αναφορά της πιθανότητας μιας νίκης Τραμπ, κάθε οργανισμός που ασχολείται με τα ζητήματα που είναι σημαντικά και επίκαιρα σε κάθε μεριά του κόσμου, έδειχνε να ανατριχιάζει. Οι ανοιχτές υποθέσεις που κληρονομεί ο πρόεδρος Τραμπ (μπρρρ μόνο και που το γράφω) είναι άμεση συμμετοχή σε δύο πολέμους για τους οποίους ο υποψήφιος Τραμπ φάνηκε να μη γνωρίζει σχεδόν τίποτα, όπως και για τη διαχείριση σχέσεων με άλλα κράτη αλλά ακόμη και για το πώς λειτουργεί το διεθνές δίκαιο και σχετικές διατάξεις. Ο ίδιος περήφανα δήλωνε πως η δική του τακτική απέναντι «στους τρομοκράτες» θα ήταν να σκoτώνει τις οικογένειές τους ως αντίποινα και σε πολλές περιπτώσεις έχει υποστηρίξει τα βασανιστήρια -προφανώς αγνοώντας την ύπαρξη διεθνών προστασιών. Κανείς δεν φαίνεται να έχει καταλάβει ή να ξέρει ακριβώς τι σκοπεύει να κάνει παγκόσμια, μιας και η γελοιότητα της προεκλογικής περιόδου σήμαινε πως δεν ερωτήθηκε ή / και δεν πιέστηκε ν’ απαντήσει τίποτα στα σοβαρά.
Εντός των ΗΠΑ, προβλέπεται τεράστια επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα, ξεκινώντας με προσπάθειες κατάρριψης κάθε νόμου που έχει περάσει τα τελευταία 8 χρόνια. Ο Τραμπ, με τη στήριξη του Ρεπουμπλικανικού κατεστημένου που εξασφάλισε πλειονότητα θέσεων σε Γερουσία και Κονγκρέσο, θα έχει ελευθερία να προτείνει και να πραγματοποιήσει ό,τι πιο οπισθοδρομικό μπορούμε να φανταστούμε. Η επιλογή του Πενς ως συντρόφου του στο ψηφοδέλτιο -και πλέον Αντιπροέδρου- είναι χαρακτηριστική για το τι θα σημαίνει το δίδυμο αυτό. Ο Πενς είναι από τους πιο ακραία δεξιούς, εμμονικά χριστιανούς, συντηρητικούς πολιτικούς του κόματός του*.
(* Μιλάμε για την πραγματοποίηση αυτού που γελώντας ακούμε κάποιους να λένε ‘αναρχοκαπιταλισμό’ αλλά είναι στην πραγματικότητα η επιθυμία των αμερικάνων να επιστρέψουν στο φαρ ουέστ. Στο φαρ ουέστ, προταγωνιστούσαν οι λευκοί άντρες. Τα όπλα. Η δύναμη. Δεν υπήρχαν άλλα άτομα παρά μόνο για να στηρίξουν τους λευκούς πρωταγωνιστές: μαύροι σκλάβοι, γυναίκες θύματα / μάνες / πουτάνες, λατίνο πληθυσμός μόνο στο μεξικό, εχθροί μόνο άλλων φυλών και νόμποντι του ροκ δε μπόουτ -γι’ αυτούς υπήρχε η κρεμάλα. 2016 φαρ ουέστ.)
Και η τύχη είναι με το μέρος τους: η κυβέρνησή τους θα έχει τη σπάνια ευκαιρία να διορίσει νέο μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου (για να καλυφθεί η θέση του ακροδεξιού Σκαλία ο οποίος πέθανε). Αυτό θα σημάνει ότι μέσα στα επόμενα 4 χρόνια, η συντηρητική μηχανή της ακροδεξιάς θα φροντίσει να παρουσιάσει στο (πλέον πλειοψηφικά συντηρητικό) ΑΔ, όλες τις ‘σωστές’ υποθέσεις, με σκοπό ν’ ανατραπούν βασικές, θεμελιώδεις ανθρώπινες, κοινωνικές, δημοκρατικές προστασίες. Πρώτα στη σειρά θα είναι το δικαίωμα στην έκτρωση, τα εκλογικά δικαιώματα, η ισότητα και η προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, η νομοθεσία για την ασφάλιση υγείας, η διεύρυνση των ήδη ανατριχιαστικά ελεύθερων νόμων σχετικά με τα όπλα, οι νόμοι για τον περιορισμό μαύρου χρήματος στην πολιτική κ.ο.κ.
Εκτός από τη θέση αυτή, ο Τραμπ και η κυβέρνησή του θα έχουν τη δυνατότητα να διορίσουν ακόμη περίπου 20 δικαστές σε διάφορα περιφερειακά και ομοσπονδιακά δικαστήρια, καταδικάζοντας έτσι ένα τεράστιο κομμάτι της ‘τρίτης εξουσίας’ σε πολυετή βύθιση στην ακροδεξιά. Τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά και θα διαρκέσουν πολλά πολλά χρόνια.
Σύνδεση με άνοδο φασιστοειδών
Δεν είναι τυχαίο ότι πρώτοι πρώτοι έσπευσαν να συγχαρούν τον Τραμπ, η ΚΚΚ, η Μαρί ΛεΠεν και η Χρυσή Αυγή και το Ukip (ενώ ακολούθησαν περιχαρείς τζιχαντιστές και παγκόσμιοι αυτάρχες). Η χαρά είναι απολύτως λογική, μιας και οι φασίστες αναγνωρίζουν πολύ εύκολα τους εαυτούς τους στο είδωλο του Τραμπ και πανηγυρίζουν στην ιδέα ότι η προεδρεία του σηματοδοτεί την άνευ όρων αποδοχή τους από τους λευκούς πληθυσμούς του δυτικού κόσμου.
Ένα τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό σχόλιο είναι η πληγή που αφήνει η υποψηφιότητα και η νίκη Τραμπ στην καθημερινότητά μας μέσω της αποδοχής της ρητορικής που αναδείχτηκε κεντρική σ’ όλον τον περασμένο χρόνο. Η επιβεβαίωση των φόβων μας ήρθε μόλις μια μέρα μετά τη νίκη Τραμπ (προειδοποίηση περιεχομένου, το λινκ περιέχει ακραίο φοβικό λόγο και περιγραφές / εικόνες από άσχημα περιστατικά: μια συλλογή εμπειριών μειονοτήτων την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές – κλικ εδώ).
Δανείζομαι από τα λόγια του φίλου Konstantinos Ntemos από πρόσφατη δημοσίευσή του:
«Το πλέον ανησυχητικό συνεπαγόμενο από την εκλογή Τράμπ είναι η θριαμβική κανονικοποίηση του λόγου μίσους. (…) ΑΥΤΟΣ ακριβώς λοιπόν ο λόγος, ΑΥΤΗ η ρητορική η οποία κατακεραυνώνει το ‘πολιτικώς ορθό’, γελάει με τα παράπονα και τα βάσανα των μειονοτήτων και των περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων, ΕΚΕΙΝΗ η φρασεολογία που επικυρώνει την κουλτούρα βιασμού και μαγειρεύει το μίσος μεταξύ λαών και εθνών, ΑΥΤΟ το αφήγημα πού προτάσσει την αδυσώπητη καπιταλιστική επιτυχία και το μύθο του αυτοδημιούργητου που δεν πειράζει να είναι καθίκι γιατι η ζωή θέλει σκληραγωγημένους και όχι κλαψιάρηδες, ΑΥΤΗ η βαθιά σκοτεινή και ανατριχιαστική γλώσσα που κονιορτοποιεί και ποδοπατεί όλες τις προοδευτικές και ανθρώπινες ιδέες και όλα τα ανεκτικά ιδανικά- σήμερα νίκησε και νίκησε ολοκληρωτικά, χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσημειώσεις.
Αυτή λοιπόν η ρητορική τούτη τη φορά με φερέφωνο τον Τράμπ, έπαιξε και κέρδισε όπως παίζει και κερδίζει πάντα, άλλοτε ως αστείο, άλλοτε με τη μορφή ενός πολέμου, άλλοτε αποκαλώντας μία γυναίκα μπιτσάρα, άλλοτε δείχνοντας κάποιον/α και λέγοντας «να ένας πούστης/να μια πουτάνα», άλλοτε μη καταβάλλοντας ποτέ τα δεδουλευμένα των εργαζομένων σου ταυτόχρονα τραμπουκίζοντάς τους επειδή δεν έχουνε μάθει να δουλεύουν στην πραγματική ζωή, άλλοτε λέγοντας ότι τα θελε και τα παθε επειδή φορούσε μίνι, άλλοτε χωρίζοντας τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα -τους φονταμενταλιστές και τους πατριώτες-, άλλοτε αποκαλώντας την κόρη σου που γύρισε στις 2 αντί για τις 12 «τσουλάκι», άλλοτε θεωρώντας ότι το να έχεις 58 όπλα στο μαξιλάρι σου-μέσα στο ντουλάπι σου-κάτω από το κάθισμα του αυτοκινήτου σου-μέσα στην καπαρντίνα σου και μέσα στην κωλότσεπή σου, είναι δικαίωμα και ανάγκη σου – αλλά πάντα, ΠΑΝΤΑ, αυτή η ρητορική, όποια μορφή και να παίρνει, όπως και όποτε να εξελίσσεται, προκύπτει από, ή ευνοεί το, τρίπτυχο προνομίων που θεοποίησε και τον Τράμπ.»
Ξέρουμε καλά (ελπίζω) τι σημαίνει να μη δίνεις τη σωστή βαρύτητα σε σοβαρά πολιτικά γεγονότα από την άνοδο της ΧΑ εδώ και από το παράδειγμα του Μπρέξιτ. Οφείλουμε προσωπικά, κινηματικά, πολιτικά ν’ αξιολογήσουμε σωστά και τη νίκη Τραμπ για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε σωστά τα επόμενα βήματα, την οργάνωση, τα κινήματα, την αντίσταση. Σε πρώτη φάση είναι απαραίτητο να εξετάσουμε όλες τις διαστάσεις των φαινομένων (ταξικές, φυλετικές, έμφυλες κ.ο.κ.), διαθεματικά και ενωμένα, χωρίς να προσπαθούμε ν’ αποσιωπήσουμε τις παραμέτρους που θεωρούμε δύσκολες ή δύσβατες.
Ίσως αυτή η έντονη απειλή να μπορέσει επιτέλους να λειτουργήσει θετικά, δημιουργώντας τις ιδανικές συνθήκες για τη συσπείρωση εναλλακτικών, ριζοσπαστικών, προοδευτικών τάσεων ενάντια σ’ αυτήν τη χυδαία επίθεση στη συλλογική μας ανθρωπιά και επιβίωση.
Λινκς:
Γενικός σχολιασμός των αποτελεσμάτων:
– http://www.newstatesman.com/world/north-america/2016/11/election-donald-j-trump-4
– http://skra-punk.com/2016/11/10/o-donald-trump-ke-metavoli-stin-ennia-tis-politikis-katastrofis-sti-dysi/
– http://www.nytimes.com/interactive/2016/11/08/us/politics/election-exit-polls.html?_r=0
– http://www.economist.com/blogs/graphicdetail/2016/11/daily-chart-5?fsrc=scn%2Ftw%2Fte%2Fbl%2Fed%2Fhowdonaldtrumpwontheelection&%3Ffsrc%3Dscn%2F=tw%2Fdc
– https://www.facebook.com/politicallyreactive/videos/1435667779780279/
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/trump_biographer_wayne_barrett_on_donald
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/what_led_to_trump_s_victory
– http://bust.com/feminism/18550-white-working-class.html
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/it_might_not_be_good_for
– http://www.newyorker.com/humor/borowitz-report/trump-to-create-jobs-for-unskilled-white-males
– http://www.nydailynews.com/news/politics/king-democratic-party-deserves-blame-electing-trump-article-1.2866238
Σεξισμός στην εποχή του Τραμπ:
– http://www.independent.co.uk/voices/donald-trump-us-president-america-election-tell-me-again-rape-allegations-sexual-assault-ruin-mans-a7406751.html
– https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/06/hillary-clinton-white-house-donald-trump-bullying-barbara-kingsolver
– https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/sep/22/hillary-clinton-women-trust
– http://www.vanityfair.com/news/2016/10/donald-trump-roger-ailes-2016
– https://www.buzzfeed.com/caseygueren/ask-about-larc-methods?utm_term=.gwYYaBYOMM#.an82ga2jYY
– http://www.msnbc.com/rachel-maddow/watch/women-s-reproductive-rights-brace-for-fight-805397059512
– https://www.theguardian.com/us-news/2016/oct/10/debate-donald-trump-threatens-to-jail-hillary-clinton
– http://www.rawstory.com/2016/11/exuberant-wall-street-traders-chant-lock-her-up-during-hillarys-concession/#.WCOnbyV8yxI.facebook
– http://www.vanityfair.com/news/2016/10/donald-trump-roger-ailes-2016
– https://www.theguardian.com/world/2016/nov/10/liberia-president-ellen-johnson-sirleaf-hillary-clinton-defeat-donald-trump-women-rights-equality
– https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/09/us-election-result-misogyny-america-panel-woman
– http://rewire.news/article/2016/11/09/gop-senate-majority-incumbent-anti-choice-senators-key-races/
– http://www.npr.org/sections/health-shots/2016/11/10/501573568/trumps-election-could-greatly-reduce-access-to-abortion
– http://bust.com/feminism/18548-trump-pence-administration-disastrous-for-abortion-rights.html
– https://kamenasoutien.com/2013/07/01/war-on-women-still-on/ (παλαιότερο άρθρο μας για την έκτρωση στην Αμερική, ενδεικτικό του τι θα ακολουθήσει)
Ρατσισμός στην εποχή του Τραμπ:
– http://www.nydailynews.com/news/election/racist-episodes-pile-day-1-trump-america-tweet-feed-article-1.2868049
– http://verysmartbrothas.com/once-again-black-women-did-the-work-white-women-refused-to/
– http://bust.com/feminism/18547-more-white-women-voted-for-trump-than-hillary-clinton-and-we-need-to-talk-about-it.html
– http://www.afropunk.com/profiles/blogs/op-ed-every-argument-against-black-lives-matter-broken-down-to
– https://www.facebook.com/angryhijabi/posts/541335799393401
– https://thinkprogress.org/this-is-racism-a411ace3757b#.uuiif4t4e
– https://newrepublic.com/article/138649/president-donald-trump-means-muslims
– http://www.vox.com/world/2016/11/10/13587338/president-elect-trump-racism-2-charts
– http://www.slate.com/articles/news_and_politics/politics/2016/11/white_won.html
– https://www.facebook.com/shaunking/?hc_ref=NEWSFEED&fref=nf (ακολουθήστε το feed για σχολιασμό και παραπομπές)
– https://bitchmedia.org/article/call-trump-outsider-dodge-real-point/his-raging-bigot-who-ran-campaign-based-fear
– http://blacklivesmatter1.com/post/5785697/the-kkk-just-announced-a-trump-victory-parade-in-north-carolina
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/just_like_after_reconstruction_trump_vote
– https://www.facebook.com/ajplusenglish/videos/833866376754871/?hc_ref=NEWSFEED
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/what_happens_now_to_the_millions
Για την επόμενη μέρα:
– http://www.npr.org/2016/11/09/501451368/here-is-what-donald-trump-wants-to-do-in-his-first-100-days
– https://twitter.com/i/moments/796417517157830656
– http://www.npr.org/2016/11/09/501476919/gop-strategy-paved-way-for-trump-to-nominate-supreme-court-justice
– http://fusion.net/story/368523/trump-presidency-transgender-people/
– http://www.newyorker.com/news/news-desk/with-trump-coal-wins-planet-loses
– http://blacklivesmatter1.com/post/5785708/the-architect-of-the-most-racist-law-in-modern-american-history
– http://www.afropunk.com/profiles/blogs/op-ed-i-m-terrified-for-reproductive-and-lgbt-rights
– http://www.npr.org/2016/11/09/501476919/gop-strategy-paved-way-for-trump-to-nominate-supreme-court-justice
– https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/nov/10/the-guardian-view-on-trumps-foreign-policy-a-threat-to-peace
– https://www.scientificamerican.com/article/trump-picks-top-climate-skeptic-to-lead-epa-transition/
– http://www.newyorker.com/news/john-cassidy/what-are-donald-trump-roger-ailes-and-steve-bannon-really-up-to
– https://www.facebook.com/HuffPostPolitics/videos/10154353341952911/
– http://birdsbeforethestorm.net/2016/11/actions-speak-louder-than-votes/
– http://www.msnbc.com/rachel-maddow-show/wholl-serve-check-president-trump?cid=sm_fb_maddow
– https://www.facebook.com/HuffPostPolitics/videos/10154353341952911/
– https://mic.com/articles/159094/at-least-2-trans-youth-have-committed-suicide-since-election-lgbtq-hotline-calls-surge#.k96QPX0yd
– http://www.npr.org/2016/11/10/501537263/donald-trumps-businesses-pose-new-conflict-of-interest-questions
– https://www.facebook.com/brynn.tannehill/posts/1156488254433663
– https://medium.com/@theonlytoby/history-tells-us-what-will-happen-next-with-brexit-trump-a3fefd154714#.tzxfz17iw
– http://www.npr.org/2016/11/09/501432647/gop-leaders-make-peace-with-trump-in-favor-of-unified-republican-government
– https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2016/11/09/islamist-extremists-celebrate-trumps-election-win/
– http://www.msnbc.com/rachel-maddow/watch/can-us-intelligence-trust-donald-trump-806337603729?cid=sm_fb_maddow
Παρηγορητικά νέα:
– https://www.facebook.com/illdoctrine/videos/1131268586909980/?pnref=story
– http://www.bbc.com/news/uk-scotland-37940485
– http://www.npr.org/sections/thetwo-way/2016/11/09/501437309/women-record-several-firsts-with-wins-in-u-s-senate-elsewhere
– http://www.npr.org/sections/goatsandsoda/2016/11/10/501468031/somali-refugee-makes-history-in-u-s-election
– http://www.npr.org/sections/health-shots/2016/11/10/501484312/colorado-voters-overwhelmingly-approves-aid-in-dying-measure
– http://bust.com/feminism/18552-our-100-pledge-women-of-color-leaders.html
– http://www.msnbc.com/rachel-maddow-show/not-my-president-protests-prompt-republican-complaints?cid=sm_fb_maddow
– https://www.buzzfeed.com/ryanhatesthis/historic-firsts-2016-election?utm_term=.eq0NGJN6dd#.dcvZKLZqbb
– http://fusion.net/story/368417/women-of-color-self-care-tips-trump-president/
– https://www.colorlines.com/articles/activists-oust-maricopa-county-sheriff-joe-arpaio
– http://www.afropunk.com/profiles/blogs/26-year-old-michael-tubbs-becomes-first-black-mayor-of-stockton
– http://www.democracynow.org/2016/11/10/not_my_president_tens_of_thousands
– https://www.colorlines.com/articles/4-key-takeaways-bernie-sanders-post-election-interview
– http://www.theestablishment.co/2016/11/10/the-internet-fueled-white-rage-but-it-can-help-conquer-it-too/
– http://dismagazine.com/discussion/83677/mariame-kaba-and-hannah-black/
Για τεχνικές εξηγήσεις σχετικά με τις εκλογές:
– http://thegrio.com/2016/11/10/slavery-basis-electoral-college/
– http://www.democracynow.org/2016/11/9/a_divided_nation_as_trump_wins
– http://www.vox.com/policy-and-politics/2016/11/9/13574138/trump-electoral-college-election-2016
– http://www.msnbc.com/rachel-maddow-show/third-party-voters-played-key-role-election-results
– https://en.wikipedia.org/wiki/Elections_in_the_United_States
– https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_presidential_election
– https://en.wikipedia.org/wiki/Electoral_College_(United_States)
– http://www.democracynow.org/2016/11/10/glenn_greenwald_bernie_sanders_would_have
– http://www.vox.com/policy-and-politics/2016/11/9/13574138/trump-electoral-college-election-2016
– https://www.change.org/p/electoral-college-electors-electoral-college-make-hillary-clinton-president-on-december-19
– http://usgovinfo.about.com/od/thepresidentandcabinet/a/impeachment.htm
Khayman
16/11/2016
Είναι πού καλή η σύνοψη της κατάστασης. Η αμερικανική κοινωνία είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κατανοητή στην απο δω πλευρά του ωκεανού, ακόμα και έχοντας το εργαλείο του internet που βοηθάει. Και όχι τόσο πολύ επειδή υπάρχουν διαφορές κουλτούρας (που υπάρχουν) αλλά κυρίως επειδή η εικόνα που εξάγει η Αμερική προς τα έξω, αυτή της μιας εννιαίας κουλτούρας και αντίληψης, δεν ανταποκρίνεται στην καθημερινή πραγματικότητα. Και μιλάω κυρίως για τα καθημερινά θέματα, πως είναι η καθημερινότητα όλων αυτών των ανθρώπων που ζουν τόσο διαφορετικές καταστάσεις με τόσο διαφορετικό τρόπο κι εμείς καταλήγουμε να μαθαίνουμε τι; Μια φιλτραρισμένη, καλογυαλισμένη και υπεραπλουστευμένη εκδοχή της κατάστασης. Και νομίζω κάπως έτσι γεννιέται και το τσουβάλιασμα που κάνουμε όλοι για τους χαζούς αμερικάνους που δεν είναι σαν εμάς τους έξυπνους ευρωπαίους κ.ο.κ. Νομίζω πως υπο αυτό το πρίσμα ή προσπάθεια κατανόησης του φαινομένου Trump είναι σχεδόν αδύνατη αν δεν ζεις στην ίδια τη χώρα, πόσο μάλλον αν συνυπολογίσεις πως οι ίδιοι οι αμερικάνοι δυσκολεύονται να καταλάβουν πως έφτασαν εδώ.
Έχω και μια ερώτηση, ως γνήσια απορία. Δεν είναι απο μόνο του το χαρτί του φύλου στο οποίο επέμεινε τόσο πολύ η καμπάνια της Clinton ένα τεράστιο αυτογκόλ για την ίδια; Πιο συγκεκριμένα, είναι ένα χαρτί που οποι@δήποτε δικαιολογείται να χρησιμοποιήσει τόσο απροκάλυπτα; Ως φεμινίστριες, δεν θα δυσκολευόσασταν να πείτε «αξίζω αυτή τη θέση γιατί είμαι γυναίκα, και είναι επιτέλους καιρός μια γυναίκα να πάρει αυτή τη θέση»; Ρωτώ με γνήσια απορία και παράλληλα αισθάνομαι πως όσο έφθανε προς το τέλος η καμπάνια της Hillary σχεδόν το μοναδικό πράγμα που έβγαινε προς τα έξω απο την ίδια και τους υποστηρικτές της ήταν αυτό. Αλλά αν στο τέλος όντως μένει μόνο αυτό, δεν είναι ένα αυτοακυρούμενο επιχείρημα;
corinasdiary
19/11/2016
Ευχαριστούμε για την ανάλυση. Σίγουρα πολλ@ από εμάς είμαστε συνταραγμένες και περάσαμε πολλές ώρες στο ίντερνετ διαβάζοντας κι ακούγοντας σχολιασμό για τα γεγονότα. Πέρα από όλα τα άλλα σημαντικά, πχ τον ρατσισμό, σημαντικό ρόλο έπαιξε νομίζω για την έκβαση αυτών των εκλογών και ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός, ο μισογυνισμός των ίδιων των γυναικών.
Είναι συγκλονιστικό πως και οι λευκές γυναίκες προτίμησαν τον Τραμπ απο την Κλίντον. Κι ενώ η Κλίντον είναι μια λευκή γυναίκα η ίδια, δεν είναι καν έγχρωμη, ώστε οι λευκές γυναίκες να είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε έναν λευκό άντρα και σε μια μαύρη γυναίκα πχ και άρα να έπρεπε να διαλέξουν μία πλευρά.
Παρατηρηρόντας τις αντιδράσεις διάφορων Youtuber επί του θέματος, βλέπω κι ένα βίντεο μιας γυναίκας, που συνήθως αποφεύγω, γιατί είναι μισογύνισσα και αντιφεμινίστρια, η οποία ήταν δυσαρεστημένη με το αποτέλεσμα των εκλογών, μιας και η ίδια υποστήριζε τους δημοκρατικούς. Εδώ και μήνες όμως δημιουργούσε δεκάδες μισογύνικα βίντεο κοροϊδεύοντας τις φεμινίστριες, ακόμα κι ένα βίντεο, διαβεβαιώνοντας τον κόσμο, ότι δε θα ψηφίσει την Κλίντον, επειδή είναι γυναίκα, το ότι αυτή και η Κλίντον μοιράζονται την ίδια ταυτότητα δεν παίζει κανέναν ρόλο και ότι την ενδιαφέρουν μόνο οι πολιτικές της απόψεις. Όλα αυτά προλειαίνουν το έδαφος όμως. Γιατί νιώθει την ανάγκη να μας βεβαιώσει γι’ αυτό; Για να μη ζοριστούν οι άντρες σεξιστές φίλοι της;
Το να ψηφίσει κάποια μια γυναίκα μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα είναι για μένα μια πολιτική πράξη μεγάλης σημασίας. Στη βάση του ότι ζούμε σε μια μισογύνικη κοινωνία, στο ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν ποτέ γυναίκα πρόεδρο, κτλ. Και το ακούς συχνά από πολλές γυναίκες, να λένε ότι δε θα ψηφίσουν κάποια λόγω του φύλου της και ότι το φύλο δεν παίζει κάποιο ρόλο.
Κι αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί κάποιες γυναίκες δεν έχουν καν τον εγωισμό, να ψηφίσουν κάποια υποψήφια, με την οποία μοιράζονται μία κοινή ταυτότητα, ακάμα κι αν δε συμφωνούν με τις πολιτικές της απόψεις εκατό τοις εκατό; Γιατί πρέπει να βάζουν την άνεση των αντρών πάνω απ’ τα δικά τους συμφέροντα;
Και μάλιστα όταν ο αντίπαλος της Κλίντον είναι αυτός ο τρομακτικός κακοποιητής. Πώς είναι δυνατόν, αν είσαι γυναίκα η ίδια, να ξεχάσεις ή να παραβλέψεις όλα αυτά που έχει κάνει και πει εναντίον των γυναικών; Αν έβγαινε η Κλίντον ως η 1η γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ αυτό θα ήταν ένα ιστορικό γεγονός.
Φυσικά είναι στην μέση όμως και το λευκό προνόμιο, που σε κάνει να μη βλέπεις τις άλλες γυναίκες ως φίλες σου. Συγκλονιστικό είναι αν το σκεφτείς, πώς ο ρασισμός και ο μισογυνισμός μπαίνουν πάνω απ’ τα προσωπικά συμέροντα. Γιατί ακόμα και λευκά άτομα έχουν να χάσουν από τις πολιτικές του Τραμπ. Αυτό το θέμα το έχετε θίξει κι εσείς στις εκπομπές σας, φυσικά.
Κι αναρωτιέμαι, τι κερδίζουν οι γυναίκες ειδικά απ’ τον μισογυνισμό και απ’ τον αντιφεμινισμό; Τι κερδίζουν οι γυναίκες όταν βρίζουν τις γυναίκες; Γιατί το πρωταρχικό ένστικτό τους είναι να προστατεύσουν τους άντρες; Μόνο αντιπαραγωγικό είναι αυτό που κάνουν.