Την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, η Έλλη Παπαγγελή, μοντέλο, στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, ακροδεξιά, ρατσίστρια, αρνήτρια των νεκρών του Πολυτεχνείου, σε συνέντευξή της για το «Έθνος της Κυριακής» είπε τα εξής:
«Στα 15 μου χρόνια απέρριψα τον κομμουνισμό γιατί διάβασα το »Κεφάλαιο» του Καρλ Μαρξ και είδα ότι ο άνθρωπος λέει βλακείες. Τότε είπα ότι κομμουνίστρια δεν θα γίνω ποτέ. Διαβάζω τα πάντα, από τα άπαντα του οικονομολόγου Μ. Κρίσμαν μέχρι το »Φωτιά και Τσεκούρι» του Ευ. Αβέρωφ».
Μικρή παύση για να ηρεμήσουμε και να μη μαζευτεί όλο το αίμα στο κεφάλι μας.
Από τη στιγμή που κοινοποιήθηκε η συνέντευξη αυτή τα facebook και twitter γέμισαν με σχολιασμούς της παραπάνω φράσης, σχολιασμούς για τις νοητικές ικανότητες της Παπαγγελή, για το εάν και πόσο διάβασε και κατάλαβε το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, για το σώμα της, για τις νοητικές ικανότητες των συμβατικά όμορφων γυναικών και των γυναικών γενικά. Μέσα σε 24 ώρες ξεπήδησε το ένα meme μετά το άλλο. Εικόνες με τον Μαρξ, τον Ένγκελς, τον Μπακούκιν να αντιδρούν ποικιλοτρόπως στις δηλώσεις της, αλλά και εικόνες με την Παπαγγελή με μαγιό και εσώρουχα συνοδευόμενες από αστείες λεζάντες σε έναν ξέφρενο χορό αναπαραγωγής σεξιστικών στερεοτύπων. Ο συνωστισμός των εικόνων ήταν τόσο μεγάλος, που συναγωνίστηκε μόνο το χαμό που είχε προκαλέσει το δημοψήφισμα και ο «ωραίος Κρητικός». Τέτοια χάρη ούτε ο Σπαλιάρας δεν είχε (μοντέλο συνάδελφος της Παπαγγελή, που δήλωσε πως έχει «πάει» με πάνω από 4000 γυναίκες και κατέρρευσε το σύμπαν).
Οι σκέψεις που γεννιούνται από όλες αυτές τις αναρτήσεις είναι δύο. Πρώτον, πως η συλλογική ένθερμή μας ενασχόληση με διάθεση ξεσκίσματος στοχεύει κατά κύριο λόγο γυναίκες. Δεύτερον, πως η ενασχόληση με το σώμα μιας γυναίκας με στόχο την αποδόμηση του λόγου της είναι από τις πιο κοινές μορφές μισογυνισμού και δεν μπορούμε πια να κρυβόμαστε πίσω από τις αριστερές μας πεποιθήσεις για να το κρύψουμε.
Η στοχοποίηση γυναικών που δεν έχουν πραγματική πολιτική δύναμη, που δεν είναι δηλαδή σε κάποια θέση εξουσίας, κομματικά στελέχη, άτομα με επιρροή, δημοσιογράφοι, αλλά είναι αρκετά ορατές ώστε να εισέρχονται στο οπτικό μας πεδίο, είναι μια συχνή πρακτική, κυρίως επειδή είναι τόσο εύκολη. Δε χρειάζεται να βγάλουμε καν σοβαρό πολιτικό λόγο. Λαμπρό παράδειγμα η σύγκριση Ουρανίας Μιχαλολιάκου και Ελένης Ζαρούλια, κόρη και μάνα με χρυσαυγίτικη στάμπα στο μέτωπο. Η Ουρανία κατακεραυνώθηκε ως χοντρή γυναίκα που τόλμησε να φορέσει κόκκινα τακούνια, με πολλά τσιτάτα, ανέκδοτα και αστείες εικονίτσες. Η Ζαρούλια είναι βουλευτής της Χρυσής Αυγής και δεν έχει ούτε ένα meme-παράσημο να δείξει. Ίσως γιατί όταν ασχολούμαστε με τη Χρυσή Αυγή μας φαίνεται σημαντικότερο να κριτικάρουμε τους άντρες, παρά τη μία γυναίκα. Αυτός είναι ο διττός τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες. Είτε ασχολούμαστε μανιωδώς με πράγματα που λένε εκείνες που δεν έχουν πολιτική δύναμη, είτε, εάν είναι σε θέσεις εξουσίας, τις αγνοούμε πλήρως ως μικρότερης σημασίας από τους άντρες που είναι στις ίδιες θέσεις –αυτοί είναι άλλωστε τα «πραγματικά τέρατα». (Ας σημειώσω εδώ πως σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά είναι ακριβώς αυτό, εξαιρέσεις, που παρόλα αυτά ούτε εκείνες δεν ξέφυγαν των σεξιστικών σχολίων.)
Είναι πιο εύκολο, και εύκολο γιατί ζούμε στην πατριαρχία και μας έχει εφοδιάσει με ήδη έτοιμα στερεότυπα και προκαταλήψεις, να κάνουμε σκόνη την όποια Παπαγγελή με άλλοθι την ψευδοδύναμή της ως στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, παρά να αποδομήσουμε το νεοφασιστικό νεοφιλελέ λόγο που υποστηρίζεται από μεγάλα κανάλια, όπως αυτός του Μπογδάνου για παράδειγμα. Πού είναι το καθημερινό, ή έστω εβδομαδιαίο μπαράζ από memes για τον ανθρωπόμορφο γυμνοσάλιαγκα ονόματι Μπογδάνο; Έναν άντρα που κατέχει σημαντική δύναμη ως μέρος των ΜΜΕ και μάλιστα περήφανος οικοδεσπότης της δικής του εκπομπής; Έναν άντρα που διοχετεύει τα δεξιά του παραληρήματα σε χιλιάδες σπίτια καθημερινά;
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως κάθε που ξεστομίζουν ένα προβληματικό πράγμα γυναίκες, Χρυσιήδα, Σώτη, Παπαγγελή, συρρέουμε να κρίνουμε, να καταδικάσουμε, να κοροϊδέψουμε. Παρόλα αυτά, έπρεπε να φάμε το Λαζόπουλο μερικές δεκαετίες στη μάπα, μέχρι να βγει να πει τα αποτρόπαια που είπε για τον Σόιμπλε και τ@ς ανάπηρ@ς ανθρώπους (που και αυτά, κακά τα ψέματα, μέσα στο ψυχαγωγικό του πρόγραμμα ήταν από την αρχή), για να βγει και κανένα meme που να τον σατιρίζει. Για τους Λαζόπουλους όμως γράφουμε κυρίως στηλιτευτικά στάτους στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, θέλουμε να τους φέρουμε υπόλογους των δηλώσεών τους, είναι άντρες, θα τους πάρουμε στα σοβαρά. Το μένος που θρέφει τη δημιουργία των σατιρικών memes το φυλάμε μόνο για πολιτικούς ηγέτες και γυναίκες. Τους μεν γιατί εξουσιάζουν τις ζωές μας, τις δε γιατί είναι γυναίκες, ο αγαπημένος σάκος του μποξ της πατριαρχίας.
Δε λέω να μην ασκήσουμε κριτική στον ακροδεξιό λόγο κάποιας απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκα. Οφείλουμε όμως, όταν θέλουμε να ξεφύγουμε της εξουσιαστικής μας ανατροφής τουλάχιστον, να εξετάζουμε το κατά πόσο πράττουμε αντιεξουσιαστικά και κατά πόσο απλά εκτονώνουμε τα πατριαρχικά μας απωθημένα. Να αναρωτηθούμε πόσο πραγματικά εξοργισμέν@ είμαστε από το λόγο της και πόσο από το φύλο της. Πώς θα αντιδρούσαμε, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, στον ίδιο λόγο εάν προερχόταν από έναν άντρα. Πόσο πιο εύκολο μας είναι να ορμήσουμε όταν πρόκειται για γυναίκες και πόσο το μίσος μας για αυτές έχει βρει μια μικρή φωλιά στην αριστερή μας συνείδηση.
Η Έλλη Παπαγγελή, παίρνοντας τη σκυτάλη από την Ουρανία Μιχαλολιάκου, έχει αποτελέσει πολλές φορές ένα εξαιρετικό φεμινιστόμετρο για τον αριστερό χώρο. Άκουσες τις δηλώσεις της και δεν προσπάθησες να επιτεθείς στο σώμα, το φύλο και της νοητικές της ικανότητες; Συγχαρητήρια, μόλις εφάρμοσες μια από τις πιο απλές και βασικές αρχές του φεμινισμού. Το φεμινιστρόμετρο αυτό φαίνεται να τεστάρει πόσο πρόθυμ@ είμαστε να αποτάξουμε τα μισογύνικά μας διδάγματα, την ευκολία για άμεση γελοιοποίηση που μας δίνουν τα μαθημένα αστειάκια που τρέφονται από τις σχέσεις δύναμης που ασκεί η πατριαρχία, όταν ερχόμαστε μπροστά σε έναν μισανθρωπικό, καθεστωτικό, ακροδεξιό λόγο, που όμως προέρχεται από μια γυναίκα. Μια γυναίκα νέα, συμβατικά όμορφη, που ως αποτέλεσμα της εργασίας της ως μοντέλο μας είναι εύκολο να βρούμε φωτογραφίες της με μαγιό και εσώρουχα σε «σέξι» πόζες. Πόσ@ θα κρατηθούν από το να ανοίξουν το πατριαρχικό πορτοφολάκι που όλ@ μας έχουμε ριζωμένο στη σπονδυλική μας στήλη, για να πετάξουν το επαληθευμένα αποτελεσματικό δηλητήριο του μισογυνισμού και των διαφόρων φοβικοτήτων μας; Ποι@ θα μιλήσουν για «τσουλάκια» και «μπάζα», θα αμφισβητήσουν τις αναγνωστικές ικανότητες της γυναίκας αυτής, δίπλα πάντα σε μια φωτογραφία από τα στήθη της; Ποσ@ θα υποκύψουν σε αυτή την ευκολία και θα σπάσουν τελοσπάντων τον πιο αδύναμο κρίκο της αριστεράς, που φυσικά είναι η φεμινιστική της παιδεία; Πολλ@. Σε περίπτωση που δεν ήταν φανερό, η απάντηση είναι «πολλ@».
Είναι συχνή αυτή η αντιμετώπιση των δεξιών και ακροδεξιών γυναικών και διαφέρει παρασάγγας από εκείνη που φυλάμε για τους δεξιούς άντρες. Κάνουμε επίθεση στα σώματά τους και αμφισβητούμε τις όποιες νοητικές ικανότητές τους με σκοπό να τις γελοιοποιήσουμε και να τις ταπεινώσουμε, λες και το γεγονός ότι είναι δεξιές σκέτο δε φτάνει από μόνο του (όπως φαίνεται να φτάνει για τους άντρες, εκτός αν είναι χοντροί, μη-στρέητ, με κάποιας μορφής αναπηρία κτλ). Έτσι καταφέρνουμε όχι μόνο να ενισχύσουμε τα υπάρχοντα στερεότυπα για τις γυναίκες, ή όποιο άλλο χαρακτηριστικό καταπιεσμένης ομάδας αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε, αλλά και να δείξουμε ότι είναι πιο σημαντικό από ό,τι φασιστικό ξερατό μπορεί να ξεστομίσει. Ποιους και τι πραγματικά βοηθάει αυτό δεν ξέρω, σίγουρα πάντως ούτε την αριστερά, ούτε το φεμινισμό, ούτε και τις γυναίκες.
Εδώ μπορούν να έρθουν ατάκες όπως «Σιγά, μια φωτογραφία βάλαμε μόνο» και το αντεπιχείρημα «Η Παπαγγελή έτσι προωθεί την εαυτή της, βλέπουμε τέτοιες εικόνες της παντού, δεν έχει να κάνει με σεξισμό και τέτοια».
Αρχικά, ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι «απλά μια φωτογραφία». Δε ζούμε σε χωροχρονικό κενό, ζούμε σε ένα κόσμο διαμορφωμένο εδώ και χρόνια από καπιταλιστικά και πατριαρχικά ιδεώδη. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι συγκεκριμένες φωτογραφίες χρησιμοποιήθηκαν ως φόντο για τη γελοιοποίησή της ακριβώς επειδή σε αυτές είναι με μαγιό/εσώρουχα και σε «προκλητικές» πόζες. Διότι έτσι διευκολύνουν τη ροή της πατριαρχικής σκέψης πως «οι γυναίκες που είναι έτσι είναι και χαζές» και δεν είναι για να τις παίρνουμε στα σοβαρά. Η πραγματική τους αξία άλλωστε βρίσκεται στα αν είναι ωραία αντικείμενα πόθου. Όταν λοιπόν προσπαθείς να συσχετίσεις ένα, όσο άστοχο, πολιτικό σχόλιο με ένα σώμα για να το ξευτελίσεις, τότε δεν καταφέρνεις να αποδομήσεις κανένα δεξιό λόγο. Απλά ενισχύεις τα σεξιστικά στερεότυπα για τις γυναίκες.
Στην παραπάνω εικόνα βλέπουμε το επιχείρημα «μα αφού τα θέλει και τα ζητάει άρα είναι οκ και εμείς σωστ@» εν δράση, από την Περιφερειακή Σύμβουλο Αττικής
Τώρα ας περάσουμε στο δεύτερο σκέλος της σκέψης που λέει πως «η ευθύνη πέφτει στην ίδια τη Παπαγγελή που βγάζει αυτές τις φωτογραφίες και όχι σε εμάς που τις χρησιμοποιούμε.» Η καθεμιά μας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της. Ας έχει λοιπόν και εκείνη την αυτοδιάθεση του σώματός της και ας βγάζει και μόνο «σέξι» φωτογραφίες για όλη της τη ζωή. Αυτό δε δίνει άλλοθι σε κανέν@ μας να χρησιμοποιήσει σεξιστικά αυτές τις φωτογραφίες. Η δικαιολογία «μα δεν την αντικειμενοποιώ εγώ, μόνη της αντικειμενοποιεί την εαυτή της» είναι σαθρή και αποτελεί μια πρόχειρη κάλυψη του δικού μας σεξισμού και μισογυνισμού. Το σώμα της είναι δικό της να το κάνει ό,τι θέλει, όχι δικό μας. Ας προωθεί η Παπαγγελή την εαυτή της όπως γουστάρει, ας βάλει και τις φωτογραφίες της αυτές σε άρθρο που εκθέτει την πολιτική της ιδεολογία. Που και γι αυτό δεν μπορούμε να είμαστε σίγουρες, αφού δεν ξέρουμε εάν ήταν δική της πρωτοβουλία να μπουν οι συγκεκριμένες φωτογραφίες τις δίπλα στο αρχικό κείμενο του «Έθνους της Κυριακής». Είτε είναι, είτε δεν είναι εσωτερικευμένος μισογυνισμός, αυτό δεν αφαιρεί από εμάς την ευθύνη των πράξεών μας. Δε νοείται να αυτοαποκαλούμαστε αριστερ@ και φεμινιστ@ όταν χρησιμοποιούμε το σώμα μιας γυναίκας για να μετρήσουμε τη σημασία των πολιτικών της δηλώσεων.
Η αντιφασιστική σκέψη δε χωράει μέσα της σεξισμό και μισογυνισμό.
addendum:
Λίγο πιο πάνω από τις δηλώσεις περί Μαρξ η Παπαγγελή εκτόξευε πίδακες ρατσισμού επαναλαμβάνοντας δηλώσεις της σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό στον ΗΣΑΠ (όπου σεκιουριτάς προσπάθησε να διώξει από ένα άδειο βαγόνι μετανάστη από την Αφρική γιατί εμπόδιζε την είσοδο λέει με την τσάντα του) αλλά αυτό δε σχολιάστηκε. Πιο εύκολο να ασχοληθείς με την είδηση για το βιβλίο που σου δίνει την ευκαιρία να κοροϊδέψεις μια γυναίκα ως χαζή και ψεύτρα, παρά να αντιμετωπίσεις την αλήθεια πως και οι γυναίκες είναι άνθρωποι, εξίσου ικανές να γίνουν βίαιες κοινωνοί του ρατσισμού και των φοβικοτήτων.
Για περισσότερο διάβασμα:
-Τι είναι ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός; (κλικ)
-Τι είναι η σεξουαλική αντικειμενοποίηση; (κλικ)
-Εκπομπή #42: σεξουαλική αντικειμενοποίηση (κλικ)
-Το αρχικό άρθρο από το «Έθνος της Κυριακής». Προσοχή εμετός (κλικ)
– Όταν ο εμετός βαφτίζεται αντιφασισμός. Ένα κείμενο για την Ουρανία (κλικ)
Καμένα Σουτιέν 
divxalex
23/02/2016
Σε γενικές γραμμές, ναι, ισχύουν αυτά, αλλά το άρθρο είναι λίιιγο υπερβολικό. Η Έλλη έγινε γνωστή στο πανελλήνιο όχι για τις γνώσεις της, αλλά ως η σέξι ΟΝΕΔίτισσα, πουλώντας βυζί και κώλο με το κιλό (και κολλαγόνο, αλλά εφ΄σοον δρεν είναι αυτό που… εκκρίνει η ίδια, δε μας απασχολεί). Η δε κριτική της στον Μαρξ, πέρα από ρηχή σε επίπεδο ροχάλας είναι και βλακώδης και αναδεικνύει την απόλυτη πνευματική της ένδεια. Ως εκ τούτου, νομιμοποιείται ο σατιρίζων της Έλλη να προβάλλει βυζί-κώλο καθώς η Έλλη τα πουλάει αφειδώς ως το μοναδικό έχον ζήτηση προϊόν/υπηρεσία που προσφέρει αφετέρου, μέχρι να πείσει ότι μπορεί να ασκήσει κριτική σε επιστημονικό/επιστημολογικό επίπεδο, παραμένει <> με «άποψη»… του κώλου.
Τέλος και οι ρατσιστικοί εμετοί της κολλαγωνίστριας έχουν μπει στο στόχαστρο της σάτιρας. Απλώς η ατάκα για τον Μαρξ ήταν σύντομη και τόσο περιεκτική βλακείας που γίνεται βούτυρο στο ψωμί του σαρκασμού.
Y.Γ. Μπόγδανους και Λαζόπουλους… τους έχουμε κράξει συνολικά ΠΟΛΥ περισσότερο. Τι λέω, μέχρι και το Ζουγανέλη κράζουμε!
Γιώργος Γιώργης Γεώργιος
23/02/2016
Πως είναι δυνατόν να είναι σεξισμός ο σχολιασμός των νοητικών ικανοτήτων μιας συγκεκριμένης γυναίκας ; Είναι κάτι που επηρεάζει όλο το γυναικείο φύλλο ; Μία γυναίκα μπορεί να κάνει ότι θέλει με το σώμα της, όπως επίσης και ένας άντρας με το δικό του, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν δέχονται κριτική για αυτό. Όπως κράζονται οι τυπάδες από το World party που είναι όλη την ώρα χωρίς μπλούζα, έτσι κράζεται και η κάθε Παπαγκελή που χρησιμοποιεί το σώμα της σαν αντικείμενο προβολής προσβάλλοντας έτσι το γυναικείο φύλλο, και δίνοντας στραβά πρότυπα στις υπόλοιπα κοριτσάκια.
@
23/02/2016
Το να την χαρακτηρίζεις χαζή δεν είναι σεξιστικό παντως. Και η Μιχαλοβλάκου είναι χαζή και ο Αδονις και ο Τσίπρας. Προφανός το χαζ@ και ηλίθι@ σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αναφαίρεται στο νοητικό επίπεδο των παραπάνω ατόμων, γιατι αν κάποιος πιστεύει πως φτάνεις εκει που είναι οι τέσσερις τους χωρις να έχεις μυαλό και να ξέρεις να το χρησιμοποιείς, ε έχει κάποιο πρόβλημα (νοητικό). Επιδή λοιπον δεν μπορεί/δεν θέλει/δεν έχει χρόνο ο καθένας να κάνει πολιτικό σχόλιο και να αποδομήσει τον λόγο της Έλλης και της κάθε Έλλης ή του κάθε Άδονι, αρκείται στο να εκφράσει την αηδία του χαρακτηρίζοντας τ@ν κατι υποβιβαστικό (πχ χαζ@, ηλίθι@, χοντρ@, ασχημ@). Να τονίσω οτι αυτά είναι υποβιβασμοί και στα 2 φύλλα. Φυσικά και είναι λάθος, αλλα στους 140 χαρακτήρες του τουίτερ και στα άσκοπα comments στο facebook δεν θα κάτσω ούτε εγώ ούτε κανεις να μιλήσει «σοβαρά». (όλα αυτά προσπαθώντας να δικαιολογίσω διάφορους που έχουν γράψει διάφορα σχόλια, προσωπικά σε τέτοια πράγματα δεν σχολιάζω καθως δεν θα κερδίσω τίποτα)
ΥΓ. Αμα τα «memes» που συνοδεύουν το άρθρο δεν τα βρίσκεις τουλάχιστον λίγο αστεία ξανακοίταξε το χιούμορ σου.
ΥΓ2. Λέμε πολλοί εδω στον «χώρο» βία στην βία. Το συμμερίζομαι. Δηλαδή να μην επιτεθώ τώρα με σεξισμό, με υποβίβαση, με στερεοτυπικές παπαριές πάνω στην Έλλη, ενα γαμιμένο όρνιο του συστήματος με μοναδικό σκοπό την αναπαραγωγή των παραπάνω; Και όλα αυτα εν γνώση της; Να μην την πατίσω κάτω κατατάσοντας την στο μυαλό μου σαν ένα σαπιο πουτανάκι ικανό για τα πάντα προκειμένου να πάρει τη «δόση» του (φήμη κτλ κτλ); Το ΥΓ2 είναι ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου. Δεν έχω καταληξει.
Αρης
23/02/2016
Η συγκεκριμένη σάτιρα στοχεύει τον κοινωνικό ρόλο της τυπισας ως γυναίκα και τη δαπιτικη κουλτούρα της, όχι το φύλο της. Ο φεμινισμος αντί να απευθύνεται στις γυναίκες προτρεποντας τες να μην είναι σαν την παπαγγελη, απονοηματοδοτειται και καταλήγει να είναι εδώ το εντελώς αντίθετο, να υπερασπιζεται δηλαδή μια γυναίκα που αποδέχεται πλήρως το ρόλο που της πλασάρει η υπάρχουσα κοινωνια. Η κοπέλα αυτή δεν έκαψε ούτε θα κάψει ποτέ κανένα σουτιέν…
Anelis
23/02/2016
@Γιώργος Γιώργης Γεώργιος Δεν ζούμε σε ισότητα και post-feminist κόσμο. Η κριτική που γίνεται σε έναν topless άντρα και μια topless γυναίκα δεν θα είναι ποτέ η ίδια γιατί ποτέ δεν έχει την ίδια κοινωνική σημασία και ιστορία. Επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα στο τέλος. Το σώμα είναι δικό της και ό,τι κάνει με αυτό δεν αντιπροσωπεύει κανέναν, καμία και τίποτα, και σίγουρα όχι όλο το γυναικείο φύλο, παρά μόνο την ίδια. Πέφτεις στο τρυπάκι του «αυτο-αντικειμενοποιείται μόνη της και είναι κακό παράδειγμά άρα καλά κάνουν και την ξεσκίζουν». Τα «στραβά πρότυπα» στα «κοριτσάκια» τα δίνουμε εμείς που κράζουμε μια γυναίκα που έχει αυτοδιάθεση του σώματός της, δείχνοντας πως μόνο αυτό έχει σημασία, μη δείξεις μπούτι και βυζί γιατί αυτή είναι η προίκα σου.
Anelis
23/02/2016
@divxalex Πάλι δεν έχει σημασία ως τι έγινε γνωστή. Δεν είναι κακό να είναι κάποια μοντέλο, και να αυτοδιαχειρίζεται το σώμα της όπως θέλει. Το να λες «πουλάει κώλο και βυζί» είναι από μόνο του προβληματικό και μειωτικό. Δε διαφωνώ στο ότι η κριτική της είναι ρηχή και δείχνει άνθρωπο που από μικρή ηλικία φόρεσε γερά ακροδεξιές παρωπίδες. Τίποτα δε «νομιμοποιεί» όμως το σεξισμό. Τίποτα. Όσο σιχαμένη και να είναι η άλλη άνθρωπος. Είναι αυτά που γράφω στο τέλος του άρθρου. Ό,τι και να είχε κάνει, και η ίδια γυμνή να είχε κάνει βίντεο όπου μιλά για πολιτικά, πάλι αυτό δε θα έδινε σε κανέν@ μας το συγχωροχάρτι για τόσο μισογύνικο λόγο. Το ότι οι γυναίκες που δείχνουν το σώμα τους κάπως πρέπει να «πείσουν» πρώτα ότι σκέφτονται για να τους «επιτραπεί» να κριτικάρουν κάτι και να τις πάρουμε στα σοβαρά, είναι από τις πιο all time classic σεξιστικές κατασκευές της κοινωνίας μας.
Τα ρατσιστικά της λόγια σχεδόν πέρασαν κάτω από το ραντάρ ανίχνευσης των αριστερών γελωτοποιών. Ακόμα και τα σχόλιά της περί Πολυτεχνείου δεν είχαν αποτελέσει για τόσο κόσμο τη μούσα έμπνευσης για τόσα πολλά memes. Επίσης αν ξαναδιαβάσεις σημεία του άρθρου θα καταλάβεις τι εννοώ. Δεν λέω πως δεν έχουμε αναλύσεις επί αναλύσεων για τα σκατά που μας φτυαρίζουν οι Μπογδάνοι και Λαζόπουλοι. Ή πως δεν έχουμε αστεία. Η κριτική που τους γίνεται όμως τους παίρνει στα σοβαρά και τους αντιμετωπίζει ως ανθρώπους. Meme για τον Μπογδάνο, και όχι τόσα πολλά, είχαμε επί δημοψηφίσματος. Από τότε, αντί να τον κοροϊδεύουμε καθημερινά, μαζικά, όπως έγινε με την Παπαγγελή, απλά θα γραφεί πού και πού κάποια κριτική σε αυτά που λέει. Η προσέγγιση είναι διαφορετική, και αυτό τονίζίω στο άρθρο.
Anelis
23/02/2016
@Αρης Όχι. Η συγκεκριμένη σάτιρα δεν είναι μία, αλλά πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις μπλεγμένες, όπως φαίνεται και από την ποικιλία των εικόνων που υπάρχουν διάσπαρτες στο άρθρο. Όταν τα τσουβαλιάζεις όλα μαζί ως πολιτική σάτιρα, τότε έστω και άθελά σου, κάνεις πλάτες στον ξέφρενο σεξισμό της αριστεράς. Οι γυναίκες ας είναι όπως θέλουν. Δε θα λιθοβολήσουμε καμία ως «παράδειγμα προς αποφυγή», αυτό γίνεται εξάλλου καθημερινά από το σύστημα. Δε με νοιάζει αν είναι η δεν είναι φεμινίστρια η Παπαγγελή και η κάθε Παπαγγελή (που δεν είναι, έχω δει δημοσίευμά με δηλώσεις της που είναι κατά του φεμινισμού). Ο φεμινισμός δεν είναι για τις εκλεκτές γυναίκες που συμφωνούν μαζί μας, δε δείχνουν τα μπούτια τους, και δεν είναι πολιτικοί μας εχθροί. Ο φεμινισμός είναι για όλες μας γιατί όλες μας βιώνουμε την ίδια καταπίεση λόγω του φύλου μας.
Anelis
23/02/2016
@@ Αρχίζω από το ΥΓ σου. Άλλη μια φορά παραλλαγή του «οι φεμινίστριες δεν έχετε χιούμορ», «αν δε βρίσκεις αστείο κάτι που βρίσκω εγώ έχεις πρόβλημα». Σημαντική τοποθέτηση. Φορ δι ρέκορντ, όλες οι αστείες εικόνες πλην μιας είναι άκρως σιχαμένες και άγευστες γιατί μποχοβολάνε σεξισμό.
Να λέτε ό,τι θέλετε. Δε θα σου δώσουμε πάσο να χρησιμοποιείς το σεξισμό σαν όπλο γιατί και καλά «είναι ταξική μου εχθρός άρα είναι οκ ε παιδιά; και οκ να είμαι ρατσιτ@ς με μαύρ@ς που είναι φασίστ@ς ε; και οκ να είμαι τρανσφοβικ@ με τρανς που είναι φασίστ@ς ε;». Δεν πάει έτσι. Χρησιμοποιώ την υπερβολή για να το ξεκαθαρίσω, γιατί όσο και να νιώθω την αγανάκτηση πίσω από αυτά που γράφεις, η αλήθεια είναι πως αυτό που έγραψες είναι σοκαριστικά και βίαια κακό και εξουσιαστικό. Συν η λέξη «πουτανάκι» ως βρισιά συν χίλια άλλα.
Σε παραπέμπω στα λινκ στο τέλος του άρθρου, ξανά και ξανά. Εξηγούν καλύτερα από εμένα τις διαφωνίες μας, και δεν υπάρχει λόγος να τα γράφω ξανά και ξανά ενώ υπάρχουν ήδη.
Anelis
23/02/2016
Και επειδή βλέπω πως υπάρχουν βασικές ιδεολογικές διαφωνίες, θα σας παραπέμψω και τους 4εις εδώ:
Βία: ιδεολογικά και κινηματικά
https://kamenasoutien.com/2013/07/23/bia-ideologika-kinimatika/
Αναστασία
23/02/2016
«η ευθύνη πέφτει στην ίδια τη Παπαγγελή που βγάζει αυτές τις φωτογραφίες και όχι σε εμάς που τις χρησιμοποιούμε» Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Ας θεωρήσουμε ένα άνθρωπο που έρεθίζεται με το ξύλο. Δικαιωμά του. Αν κάποιος φτιάχνεται μαζί του, γίνεται να μην είναι ο ίδιος σαδιστής; Θα κάνατε ποτέ σεξ με έναν ανθρωπο που λεει «δείρε με» αν δε γουστάρατε να αρχίσετε τα χαστούκια;
Khayman
24/02/2016
Το point είναι πως αυτό που αξίζει να χλευάσουμε απο τη δήλωση της Παπαγγελή δεν είναι οτι ένα μοντέλο μπορεί να διαβάσει, να κατανοήσει και να απορρίψει τον Μαρξ αλλά πως ένας οποιοισδήποτε άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, ισχυρίζεται οτι έπραξε όλα τα παραπάνω στα 15 του. Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων όμως στάθηκε στο πρώτο αντί να σταθεί στο δεύτερο και αυτό είναι προβληματικό. Μπορούμε να συζητήσουμε αν είναι λίγο ή πολύ προβληματικό αλλά είναι αδύνατο να αγνοήσεις οτι όντως υπάρχει ένα ξεκάθαρο pattern.
Το οτι η ίδια η Παπαγγελή πουλάει αντικειμενοποίηση είναι φτωχή υπεράσπιση για τα αντανακλαστικά μας. Αν αντί για την Παπαγγελή μας μιλούσε μια αναρχοφεμινίστρια πορνοστάρ και έλεγε πράγματα που μας άρεσαν δεν θα αναφέραμε ποτέ τη δημόσια εικόνα της και δεν θα λέγαμε πότε οτι η ίδια αυτοαντικειμενοποιείται άρα της αξίζει να την χλευάζουμε και να μην την παίρνουμε στα σοβαρά και, μάλιστα, νομίζω πως θα την υπερασπιζόμασταν ανοιχτά απο κάθε αντίστοιχη επίθεση. Ξεκαθαρά λοιπόν επιλέγουμε, ακριβώς επειδή (δικαίως) σιχαινόμαστε την Παπαγγελή να κάνουμε μια εξαίρεση για την περίπτωση της και να χρησιμοποιούμε απολύτως σεξιστικό λόγο γιατί, περίπου, αφού είναι εχθρός είναι fair game. Κι αυτή η υπόθεση, οτι δηλαδή κάνουμε εξαίρεση, είναι το καλύτερο δυνατό σενάριο, γιατί σημαίνει οτι γενικώς νιώθουμε. Υπάρχει, προφανώς, και το χειρότερο σενάριο.
Παρ’όλα αυτά, και παρ’ότι δεν είναι το ίδιο (ακριβώς γιατί δε ζούμε σε κοινωνικό κενό αέρος αλλά σε ένα ολοκληρωτικά πατριαρχικό περιβάλλον) δεν ξέρω κατα πόσο η περίπτωση Παπαγγελή είναι η πιο δόκιμη (όχι οτι έχει ιδιαίτερη σημασία) για να κάνεις κριτική στον αριστερό σεξισμό, στη λογική οτι αν την ίδια δήλωση την έκανε ο Σπαλιάρας, ο κόσμος πάλι θα στεκόταν στο οτι αυτή τη δήλωση την κάνει ένα μοντέλο, ένα κομμάτι κρέας που αυτοαντικειμενοποιείται κλπ κλπ. Δεν θα έπαιρνε κανείς σοβαρά δηλαδή ούτε τον Σπαλιάρα. Απλώς εκεί ίσως μπαίνουμε στο θέμα του πως προβάλεται ωμή εμπορευματοποιημένη σεξουαλικότητα για τους άνδρες και πως για τις γυναίκες, αλλά αυτό, νομίζω, είναι μια άλλη συζήτηση.
Και, όχι, δε λέω οτι είναι μικρής σημασίας όλο αυτό το σκηνικό και άρα δεν αξίζει να το εξετάσουμε και να το συζητήσουμε, απλώς, μακάρι πραγματικά αυτό να ήταν το σοβαρότερο περιστατικό αριστερού και αναρχικού σεξισμού. Δυστυχώς δεν είναι.
Stefanos
24/02/2016
Πολυ ωραιο το αρθρο σας. Μου δημιουργηθηκε το εξης ερωτημα και θα ηθελα να ακουσω την γνωμη σας επ’αυτου.
Ενας ανθρωπος δεν ειναι μονο αυτο που λεει (με την στενη εννοια–ο δημοσιος ή ιδιωτικος του λογος) αλλα και οι επιλογες του (στο βαθμο που εχουν καποια αυτονομια και δεν ειναι αναγκαστικες επιλογες).
Για παραδειγμα, στην συγκεκριμενη περιπτωση, μια γυναικα πολιτικος εχει εναν πολιτικο λογο αλλα ταυτοχρονα εχει κανει και καποιες επιλογες στη ζωη της, οπως για παραδειγμα να ασχοληθει με το χωρο της μοδας, το lifestyle, να εμπορευεται το ωραιο της σωμα, κλπ.
Ειναι σεξισμος η συνολικη εικονα που σχηματιζω για αυτον τον ανθρωπο να βασιζεται οχι μονο στον δημοσιο λογο του αλλα και στις επιλογες του;
ευχαριστω
Αντιγόνη
24/02/2016
Συμφωνω με το κειμενο σας και μπραβο σας που τα επισημαινετε ολα αυτα. Επιτελους καποιος πρεπει να τα πει! Και ωραιο αυτο που λετε για τον εσωτερικευμενο μισογυνισμο…
Εχω να προσθεσω ενα σχολιο: προσπαθω να ξεπερασω τα στερεοτυπα που μας κατατρεχουνε και δεχομαι οτι ενας ανθρωπος μπορει να εχει διαβασει και απορριψει τον Μαρξ, χωρις να τον εμποδιζει το γεγονος οτι ειναι ωραιος/α ή σεξι. Αλλοιμονο. Δεν εχουν οι ωραιοι/ες και σεξι μυαλο και ανησυχιες; Δεχομαι ακομα οτι μπορει καποιος αυτο να το εκανε στα 15 του-ειναι λιγο δυσκολο, αλλα υπαρχουν ανθρωποι πολυ εξυπνοτεροι απο μενα. Εξαλλου εχουμε ακουσει και για αλλους οτι εχουν διαβασει πολυ νεοι βαριά συγγράμματα.
Εμενα αυτο που με κανει να ειμαι επιφυλακτικη απεναντι σε δηλωσεις τετοιες απο την κυρια Παπαγγελη, δεν ειναι το φυλο της ή η ομορφια της ή το σεξ απιλ της. Ειναι οι επιλογες που κανει, που δειχνουν επισης κατι για αυτον τον ανθρωπο ως πολιτικο ον. Με την εννοια οτι οι επιλογες αυτου του ανθρωπου μου δειχνουν κατι για το πως αντιλαμβανεται τον κοσμο γυρω του και το πως κρινει τις διαφορες καταστασεις, τις σχετικες με την αλληλεπιδραση κοινωνιας – πολιτη, την αλληλεπιδραση των ανθρωπων μεταξυ τους, την σχεση τους με το χρημα, με την εξουσια, τη δημοσιοτητα-εν τελει, την κριση τους για την πολιτικη και κοινωνικη διασταση των ατομων, και δη σε σχεση μετο φυλο τους. Ειναι σεξιστικο που θεωρω οτι ενας ανθρωπος που επιλεγει να κανει γυμνη φωτογραφιση ή προκλητικες φωτογραφισεις με ανταλλαγμα χρηματα, δημοσιοτητα, αναγνωρισιμοτητα ή κάτι αλλο, δεν ειναι πολιτικος συνομιλητης του οποιου τα κριτηρια συμμεριζομαι; Δεν νομιζω οτι ειναι σεξισμος αυτο που εκφραζω. Αλλα μπορει να ειναι καποιο αλλο στερεοτυπο, χρειαζεται σκεψη. Παντως ας σκεφτουμε κι αυτη τη συνδεση.
Ευχαριστω για το αρθρο σας που, εκτος των αλλων, με εκανε να σκεφτω.
Anelis
24/02/2016
@ Αντιγόνη Δυστυχώς η απάντηση είναι ναι, είναι σεξιστικό. Το να διαφωνείς και να μην παίρνεις περί πολλού ό,τι λέει η Παπαγγελή επειδή είναι σκατάνθρωπος και φασιστικό ραδιοφωνάκι είναι μια πλήρως θεμιτή στάση. Ο σεξισμός μπαίνει όταν μπαίνει και το σώμα της και οι φωτογραφίσεις της στο πόσο στα σοβαρά θα πάρεις το λόγο της. Έτσι μειώνεται όχι μόνο η βαναυσότητα του ακροδεξιού ξερατού που πετάει, αλλά παράλληλα μειώνονται και όλες οι υπόλοιπες γυναίκες που κάνουν αυτό (και παρόμοια) επαγγέλματα. Μια αριστερή που είναι μοντέλο θα έχει λιγότερο έγκυρο λόγο από μια αριστερή που είναι μαγείρισσα;
Το να μας αηδιάζει παραπάνω που το ακροδεξιό πακέτο της Παπαγγελή πλασάρεται και ως «λάηφ-στάηλ» και άρα κανονικοποιείται είναι κατανοητό, όπως είναι κατανοητό να γίνεται και με όλες/ους τις/ους άλλες/υς ακροδεξι@ς (Μπουμπούκος, Μανωλίδου κτλ). Το ότι κάνει γυμνές, ημίγυμνες, ερωτικές, ή ό,τι φωτογραφίσεις δεν λέει τίποτα για την αξία καμιάς ανθρώπου, και το ότι το έχουμε κάνει να λέει, είναι καθαρά πατριαρχικό κατασκεύασμα.
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια!
Anelis
24/02/2016
@ Stefanos Η απάντηση είναι σχεδόν η ίδια με αυτή που έγραψα παραπάνω στην Αντιγόνη. Κανένα επάγγελμα δεν είναι ντροπή και δε χρωματίζει ηθικά μιαν άνθρωπο (εκτός από ένα, αλλά δεν ξέρω πόσο συμφωνούν τα υπόλοιπα σουτιέν με την άποψή μου οπότε δεν πάμε εκεί). Η ερώτησή σου είναι λίγο ερώτηση παγίδα, γιατί τα τρία παραδείγματα που δίνεις δεν είναι ίδια. Ο χώρος της μόδας, το να είσαι μοντέλο, δεν είναι πράγματα που συντελούν σε ηθική έκπτωση μιας ανθρώπου. Είναι όμως πράγματα που έχουν στιγματιστεί ως γυναικεία, χαζά, ανάξια σημασίας κτλ κτλ. Το lifestyle πάλι είναι μια καθαρά καπιταλιστική προπαγάνδα.
Μέσα στην πατριαρχία πρέπει να αυτοτσεκαριζόμαστε συνέχεια. Τι εικόνα έχεις για τη Παπαγγελή, για την Ουρανία, για τη Μανωλίδου, για τη Ζαρούλια; Τι εικόνα έχεις για αντίστοιχους άντρες φασίστες; Ο σεξισμός, η πατριαρχία, επηρεάζουν πολύ εύκολα τη συνολική εικόνα που σχηματίζουμε για μια άνθρωπο. Σε τι βαθμό σε έχει επηρεάσει εσένα προσωπικά, δε μπορώ να το ξέρω, αλλά τα κρυφά πλοκάμια της πατριαρχίας πολλές φορές προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις σεξιστικές μας τάσσεις με μισογύνικες κουρτινούλες τύπου «δείχνει το σώμα της για λεφτά άρα είναι χαζή και σαθρή» που καλλιεργούνται αιώνες τώρα. Είναι ευθύνη της καθεμιάς και του καθένα μας να δούμε πού υποκυπτουμε στις προσταγές του πλοκαμιού.
Ελπίζω να βοήθησα και ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια για το άρθρο μας.
chrysa
10/09/2017
συγχαρητηρια για το αρθρο