Σύντομη απάντηση: Όχι.
Λιγότερο σύντομη απάντηση: Ο σεξισμός και ο μισογυνισμός είναι λέξεις που περιγράφουν συστημική, εξουσιαστική καταπίεση. (Σεξισμός = Προκατάληψη + Συστημική Εξουσία) Δεδομένου ότι η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι πατριαρχική, και άρα η συστημική εξουσία βρίσκεται τυπικά κεντραρισμένη γύρω από το αντρικό φύλο, δεν μπορεί να υπάρξει ‘σεξισμός’ εναντίον αντρών γιατί δεν υπάρχει η συστημική, εξουσιαστική καταπίεση που δηλώνει ο ίδιος ο όρος.
Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν γυναίκες που δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τους άντρες ή ακόμη και περιπτώσεις στις οποίες κάποια γυναίκα έχει συμπεριφερθεί άσχημα και καταπιεστικά απέναντι σε κάποιον άντρα. Αυτό είναι διάκριση και είναι λάθος αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι σεξισμός ή «μισανδρισμός»*.
Ο φεμινισμός δεν απαιτεί να χάσει ένας άντρας τα δικαιώματά του για να τα πάρει μια γυναίκα. Ζητά απλώς ίσα δικαιώματα. Συχνά, όταν το προνόμιο μιας τάξης ανθρώπων κινδυνεύει, η συζήτηση επικεντρώνεται στο προνόμιο που θα χαθεί και όχι στην ισότητα ευκαιριών που θα δημιουργηθεί. Η απώλεια ενός προνομίου δεν είναι καταπίεση.
* Η λέξη «μισανδρισμός» είναι ένας ψευδοόρος που χρησιμοποιείται από μια μικρή μερίδα ακραίων και επιθετικών ανδρών που σχετίζονται με το επιλεγόμενο κίνημα δικαιωμάτων των ανδρών (MRM). Βρες αναλύσεις και περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Περισσότερο διάβασμα
– Μια λίστα με τα προβλήματα των αντρών που προσπαθεί να λύσει ο φεμινισμός
– Feminists are sexist | Catherine Redfern
Something else that is important to understand is that oppression is not discrimination. Oppression is about systems and relations of power, and exists in social structures and institutions. Oppression is wide-spread subjugation of one group while simultaneously privileging another group. This means that those groups who are subjected to oppression are not in a social position to oppress people belonging to the dominant group. There is no such thing as “reverse” sexism, racism, homophobia, (dis)ableism, classism, etc
– Sexism against women is more personal than “sexism against men.” | Every day sexism Study by Swim et al. (PDF version)
– If I Admit That ‘Hating Men’ Is a Thing, Will You Stop Turning It Into a Self-Fulfilling Prophecy? | Jezebel
ή Επιστροφή στη σελίδα των Λημμάτων.
Neo
01/03/2013
Γιατί; Δεν μπορώ να είμαι σεξιστής ή μισογύνης καθαρά επειδή το απολαμβάνω; Πρέπει να αντιπροσωπεύω κάποιο «σύστημα» ή κάποια «εξουσία» για να μισώ τις γυναίκες ή να τις θεωρώ άχρηστο κρέας γύρω από το πολυεπιθυμητό τους μουνί; Σίγουρα, μεγαλώνοντας ως «υγιές», «φυσιολογικό» αγοράκι η μαμά και ο μπαμπάς μου φρόντισαν να με βαφτίσουν στην ανωτερότητα και την άγνοια απέναντι στις γυναίκες και η ευρύτερη κοινωνία καλλιέργησε σταθερά τις πεποιθήσεις μου αυτές, αλλά κάθε φορά που κλωτσάω την κοπέλα μου δεν είναι αυτοί που κουνάνε το πόδι μου — φροντίζω γι’ αυτό μόνος μου.
Δεν αμφιβάλλω για τ’ ότι οι κλίμακες της δικαιοσύνης γέρνουν προς το πλευρό μου έτσι κι αλλιώς, αναρωτιέμαι όμως από πότε απαιτείται σύστημα στο μίσος, την ανωτερότητα και την αδιαφορία.
Ελπίζω να απαντηθεί η απορία μου κι εύχομαι να είναι καλή αρχή συζήτησης — ας μην μείνουμε στον τόνο, ας εστιάσουμε καλύτερα στην ουσία. Στο ζουμί.
kamena soutien
01/03/2013
Μπορεί κάποιος να έχει προκαταλήψεις ή να κάνει διακρίσεις για διάφορα πράγματα. Π.χ. μπορεί κάποιος να είναι προκατειλημμένος απέναντι στους ανθρώπους με πράσινα μάτια. Αυτό είναι μεν κακό, αλλά δεν στηρίζεται από κάποιο ιστορικό και συστημικό πλαίσιο καταπίεσης απέναντι σε ανθρώπους με πράσινα μάτια. Είναι απλή διάκριση και προκατάληψη.
Αντίθετα, το αγοράκι που περιγράφεις στο παράδειγμά σου, έχει μεγαλώσει σε μια κοινωνία στην οποία η ιστορική και συστημική διάκριση απέναντι στις γυναίκες είναι δεδομένη. Η εξουσία και η δύναμη δίνουν διαφορετικό πλαίσιο στις συμπεριφορές του αυτές. Άλλωστε τι σημαίνει το «Δεν μπορώ να είμαι σεξιστής ή μισογύνης καθαρά επειδή το απολαμβάνω;» που ανέφερες; Όλοι κινούμαστε στο δεδομένο μας πλαίσιο και οι πράξεις μας επηρεάζονται απ’ αυτό. Η κοινωνία μέσα από τις δομές της σου δίνει έμμεσα (και άμεσα κάποιες φορές) το έναυσμα να είσαι σεξιστής.
Για το επόμενό σου θέμα: Εάν κάποιος κακοποιήσει μια γυναίκα φυσικά είναι υπεύθυνος για την πράξη του. Φυσικά φταίει. Αλλά τις πράξεις του μπορούμε να τις εξετάσουμε και μέσα στο πλαίσιο που αυτές αναπτύσσονται και υπάρχουν. Δεν παίρνει άφεση επειδή η πατριαρχική κοινωνία υπάρχει – αλλά οι πράξεις του ερμηνεύονται μέσα από έναν πιο ευρύ φακό που μας μαρτυρά πράγματα όχι μόνο για τον ίδιο σαν άνθρωπο, αλλά για την κοινωνία ως σύνολο.
ιαγουάρος
02/03/2013
Στην τελική όταν κάποιος κάνει κάτι επειδή το γουστάρει και μόνο αλλά ξέρει πως συγκεκριμένοι κύκλοι/συστήματα/εξουσίες θα εκμεταλλευτούν την πράξη του αυτή για να προωθήσουν τη δική τους εξουσία μπορεί να το παίρνει υπ’όψη του. Πχ. εγώ μπορεί να θέλω να αυτοκτονήσω επειδή έτσι νιώθω βρε παιδί αλλά ξέρω πως 934 διαφορετικά κόμματα και συμφέροντα θα εκμεταλλευτούν την αυτοκτονία μου για να αλληλοκατηγορηθούν και να αυξήσουν το καθένα την απήχησή/δύναμή του. Μπορεί να μη με νοιάζει προσωπικά αλλά θα συμβεί, και ίσως αν δε το ήθελα καθόλου να προσπαθούσα να μη συμβεί.
Δεν πολυταιριάζει με το φανταστικό πλάσμα που λέγεται σεξιστής-επειδή-έτσι-μου-ήρθε και όχι επειδή μου το μάθανε (ή έστω με στηρίζουν σιωπηλά ή μη) αλλά ξέρω και γω, μπορεί κάποιος να είναι σεξιστής και να αντιπαθεί γι αάλλους λόγοςυ αυτούς που θα εκμεταλλευτούν την πράξη του, και να τη σταματήσει για αυτό.
kamena soutien
03/03/2013
Το υποθετικό σου παράδειγμα παραείναι μπερδεμένο. Ουσιαστικά αυτό που λες είναι ότι κάποιος μπορεί να είναι μισογύνης αλλά να μη συμπεριφέρεται μισογύνικα γιατί είναι αντίθετος στο πλαίσιο που στηρίζει τον μισογυνισμό. Μια πρόταση τότε: ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΟΓΥΝΗΣ. Αν κάποιος έχει φτάσει στο σημείο ν’ αναγνωρίζει το πατριαρχικό πλαίσιο και το αντιπαθεί, είναι χιλιοστά μακριά από το να τσεκάρει τα προνόμια και τις αγκυλώσεις του. Εάν παρ’ όλ’ αυτά κάποιος επιμένει να είναι μισογύνης, είναι χαμένη περίπτωση.
cortlinux
16/03/2013
Δηλαδή σε μία εργασία όπου κυριαρχεί πχ το γυναικείο φύλο κι ένας άνδρας αντιμετωπίζεται ως εισβολέας ή υποτιμητικά , δεν αποτελεί σεξιστική διάκριση αυτό; Ή ότι ένας άνδρας αντιμετωπίζεται ως πιθανός βιαστής (σε θέσεις εργασίας πχ ΣΠΑ) ενώ μία γυναίκα ως έγκυρη δεν αποτελεί σεξιστική διάκριση; γιατί σε αντίστοιχη περίπτωση αποκλεισμού μίας γυναίκας θα είμαι σεξιστής; όταν αντίστοιχα εμένα θα με έχουν και πάλι αποκλείσει βάση φύλου κι όχι ικανοτήτων;
50ft queenie
17/03/2013
Τα δύο βασικά σημεία είναι τα εξής:
1. Οι περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεις την πιθανή διάκριση εναντίον ενός άντρα (π.χ. ΣΠΑ) βασίζονται σε πατριαρχικά μοντέλα σκέψης. Ο φεμινισμός επιδιώκει τη διάλυση της πατριαρχίας και -κατ’ επέκταση- την εξάλειψη αυτών των διακρίσεων.
2. Όπως αναφέρεται και παραπάνω, ενώ οι διακρίσεις είναι όλες κακές και καταδικαστέες, ο σεξισμός / μισογυνισμός αναφέρεται και προϋποθέτει την συστημική καταπίεση που λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της άσκησης εξουσίας. Οι άντρες (ευτυχώς δηλαδή) δεν καταπιέζονται συστημικά. Ο φεμινισμός θέλει να μην καταπιέζεται κανείς συστημικά και μέσα από παιχνίδια εξουσίας.
ρίγγας Βασίλης
26/03/2013
Με αυτό το άρθρο σου γίνεσαι αυτόματα σεξιστική.όπως λες ότι ο μησανδρισμος είναι μεμονωμένα περιστατικά μπορούμε να πούμε ότι και ο μισογυνησμος είναι μεμονωμένα περιστατικά απλά γίνονται γνωστά…όπως είπα και σε ένα άλλο.άρθρο σου πρέπει να αναθεωρήσεις της απόψεις σου και από το μηδέν να ξεκινήσεις να της θεωρίες σου;)
Βασίλης
50ft queenie
26/03/2013
Προτείνω να ξαναδιαβάσεις προσεκτικά το παραπάνω λήμμα, τις παραπομπές και άλλη σχετική βιβλιογραφία.
Kajuku
11/04/2013
Τα πράγματα είναι απλά. Βλέπεις στη τηλεόραση την είδηση για ένα βιασμό. Η αντροπαρέα που είναι μαζεμένη μπροστά απο τον δέκτη, γυροφέρνει το κλασσικό «θα ηταν καμιά ψώλα και τα ήθελε ο κώλος της». Βλέπεις μια είδηση για βιασμό, όπου αυτή τη φορά 2 γυναίκες νάρκωσαν και βίαζαν όλο το βράδυ έναν άνδρα (πολύ σπάνιο μεν, αλλά κάπου στο τόσο γίνεται κι αυτό). Η ίδια ανδροπαρέα δηλώνει ευθέως «μα τι μαλάκας ήταν ο τύπος που παραπονιέται για βιασμό, μακάρι να μου τύχαινε κι εμένα τέτοιο πράμα». Και αυτή μέσες – άκρες είναι η πατριαρχία, και μας πηδάει όλους μαζί, άνδρες και γυναίκες. Απλά τις γυναίκες αρκετά περισσότερο.
Ο σεξισμός ώς έννοια, δεν δημιουργήθηκε για να περιγράψει μια γενική και αόριστη κατάσταση (δεν λειτουργούν έτσι οι έννοιες) αλλά μια πολύ πραγματική και πολύ έντονη κατάσταση που βιώνει καταρχάς και κατά κύριο λόγο το γυναικείο φύλο.. Επίσης, το άρθρο δε λέει πουθενά οτι ο μισανδρισμός είναι απλά μεμονωμένα περιστατικά. Ακόμα κι αν το έλεγε όμως, δίκιο θα είχε. Καμία γυναίκα δε γαλουχείται πάνω σε ένα μητριαρχικό μοντέλο εξουσίας που θεωρεί τις γυναίκες κατώτερες. Όλοι οι άνδρες όμως γαλουχούνται βάση του πατραρχικού εξουσιαστικού μοντέλου. Και όλα ξεκινάνε φυσικά απο ένα κομβικό σημείο: το Προπατορικό αμάρτημα. Το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο απο το κορυφαίο ηθικό επιχείρημα που εφηύρε η Πατριαρχία για να δικαιολογήσει και να επιβάλει την ιδεοληψία της κατωτερότητας της γυναίκας, της υποβίβασης της σε απλό σκεύος αναπαραγωγής και ηδονής, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την έννοια της Ενοχής, μόνο και μόνο για να στηρίξει τον άλλο μεγάλο πυλώνα της Πατριαρχίας, την Κληρονομική Ιδιοκτησία. Όλα τα άλλα είναι απλά άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε…
cortlinux
11/04/2013
Εδώ κάνεις ένα μικρό ή μάλλον μεγάλος λάθος. Η πατριαρχία που περιγράφεις με το προπατορικό αμάρτημα υπάρχει κατά βάση στον δυτικό κόσμο. Η πατριαρχία εκφράζεται σε άλλες κοινωνίες με άλλες μορφές χωρίς να χρειάζεται αυτή την «δικαιολογία». Η βασική βάση-αιτία της πατριαρχίας είναι η ιδιοκτησία.
(η λατινική ρίζα της λέξης family ήταν η περιουσία-ιδιοκτήσια)
Και τονίζω το ότι είναι λάθος διότι η πατριαρχία δεν είναι ίδιον μόνο των θρησκειών-κοινωνιών που συνδέονται με τον Ιουδαισμό.
Τώρα τα περί βιασμού θα συμφωνήσω αλλά θα το συνεχίσω με το ότι τα ίδια θα έλεγαν και οι γυναίκες που για μένα είναι πολύ πιο τραγικό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι άνδρες δικαιούνται να σκέφτονται και να δρουν έτσι.
John
26/10/2013
Βασικά αυτό το άρθρο είναι τέλεια βάση για φεμινιστική προπαγάνδα. Με ένα κείμενο ακυρώνεις ότι μπορεί να δέχονται συστηματικά σεξισμό οι άντρες, το θεωρείς αδύνατον, ενώ παράλληλα περιθωριοποιείς το MRM με χαρακτηρισμούς που θα μπορούσαν κάλλιστα να περιγράψουν φεμινιστικές οργανώσεις.
Οι γυναίκες σήμερα χαίρουν απίστευτα καλής μεταχείρισης από το σύστημα, πολύ προνομιακής αρκετές φορές, Ειδικά σε τομείς που έχουν να κάνουν με διαζύγια, αναπαραγωγικά δικαιώματα, βια κλπ. Οι άντρες από την άλλη έχουν το «προνόμιο» να διατηρούν όλες τους τις παραδοσιακές υποχρεώσεις ενώ χάνουν κάθε θετικό που τους παρείχαν αυτές οι υποχρεώσεις.
Πατριαρχία είναι το να σηκώνει τα βάρη ο άντρας ενώ η γυναίκα παραμένει προστατευμένη. Αυτό συνεχίζει μέχρι σήμερα, με διαφορετική μορφή.
suzie
27/10/2013
Ο ρόλος του άντρα ως «κουβαλητή» του σπιτιού είναι κι αυτό ένα μέρος της πατριαρχίας, φυσικά.
Όσο για τα υπόλοιπα που λες, σου προτείνω να διαβάσεις το κείμενο που ήδη υπάρχει στα προτεινόμενα λινκ κάτω από το λήμμα, τη λίστα με τα προβλήματα των αντρών που προσπαθεί να λύσει ο φεμινισμός.
Και οι άντρες καταπιέζονται στην πατριαρχία, μόνο που έχουν το προνόμιο να μη βλέπουν (αν δεν ασχοληθούν να δουν) τη συστημική, συστηματική και πολύ μεγάλη καταπίεση που δέχονται οι γυναίκες σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Δεν είναι προπαγάνδα, είναι πραγματικότητα που τη ζουν οι γυναίκες στο σύνολό τους. Η καταπίεση των αντρών απασχολεί και αυτή το φεμινισμό, από αυτά που λες εσύ δε φαίνεται να σε απασχολεί το πώς η κοινωνία και οι συμπεριφορές των ανθρώπων επηρεάζουν τις γυναίκες.
John
27/10/2013
Διάβασα το link και χαίρομαι που γίνεται αναφορά στα πολύ αληθινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι άντρες.
Το πρόβλημα όμως είναι το εξής: Θεωρείς ότι «…συστημική εξουσία βρίσκεται τυπικά κεντραρισμένη γύρω από το αντρικό φύλο, δεν μπορεί να υπάρξει ‘σεξισμός’ εναντίον αντρών γιατί δεν υπάρχει η συστημική, εξουσιαστική καταπίεση που δηλώνει ο ίδιος ο όρος.» την στιγμή που στο link που παραθέτεις, έχεις μία λίστα με συστημική εξουσιαστική καταπίεση που δέχονται οι άντρες…
Αυτό που λες πατριαρχία δεν είναι κάτι άλλο από την φυσική, ενστικτώδη έκφραση των δύο φύλων. Για παράδειγμα, πάντα η γυναίκα θα νιώθει έλξη για «δυνατούς» άντρες όπως το αντιλαμβάνεται το «δυνατός» η κάθε μία και πάντα οι άντρες θα αναζητούν μία όμορφη θηλυπρεπή γυναίκα. Οπότε η πίεση προς και τα δύο φύλα να πετύχουν μέσα σε κάποιους ρόλους θα είναι πάντα εκεί. Ότι και να λέμε για τους ρόλους δεν αλλάζουνε και ακόμη και η κουλτούρα έχει όρια στο πόσο θα επηρεάσει κάποιον. Δεν θα πείσεις ποτέ τους άντρες να μην σκοτώνονται στη δουλειά και να μην ανταγωνίζονται επειδή δε θα πείσεις ποτέ τις γυναίκες να μην αναζητούν επιτυχημένους άντρες…
Όπως έγραψα παραπάνω, οι γυναίκες στην δυτική κοινωνία, περνάνε πάρα πολύ καλύτερα από τους άντρες διατηρώντας όλα τους τα παραδοσιακά προνομία και με ελάχιστες υποχρεώσεις. Είμαι υπέρ της ισότητας, και όχι της δημιουργίας θυμάτων με σκοπό την μετέπειτα προνομιακή μεταχείριση τους.
Μήπως πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς για την άνοδο της μητριαρχίας?…
suzie
27/10/2013
Το λινκ που παραθέτω δε δείχνει συστημική καταπίεση των αντρών, δείχνει περιπτώσεις όπου η πατριαρχία υποτίθεται ότι ευνοεί τις γυναίκες ενώ στην πραγματικότητα τις παγιδεύει σε ρόλους που ορίζει η ίδια και τις «ανταμείβει» επειδή τις θεωρεί αδύναμες. Αυτό βέβαια είναι σεξιστικό και άδικο, είναι πρόβλημα και πρέπει να συζητιέται ως τέτοιο.
Δεν ψάχνουν όλες οι γυναίκες «δυνατούς» άντρες (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), ούτε όλοι οι άντρες «θηλυπρεπείς» γυναίκες (επίσης ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Είναι πολύ στενή άποψη για τους ανθρώπους αυτή. Τα γούστα των ανθρώπων έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους, όπως και το τι τους αρέσει στους ανθρώπους που επιλέγουν για συντρόφους. Με γενικότητες όπως «οι γυναίκες θέλουν αυτό και οι άντρες θέλουν αυτό» δεν κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει η πατριαρχία, δηλαδή να αγνοεί τη διαφορετικότητα και την ποικιλία εκφράσεων και γούστων και να προσπαθεί να χωρέσει τους ανθρώπους σε πολύ στενούς ρόλους. Δε θέλω να πείσω κανέναν να μη δουλεύει ή να μη γουστάρει επιτυχημένους άντρες αν αυτό θέλει να κάνει ή αν αυτό γουστάρει, ούτε απευθύνομαι σε άντρες και γυναίκες σαν να είναι μία οντότητα με ένα σκεπτικό και μία επιθυμία.
Οι γυναίκες στη δυτική κοινωνία πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες, δέχονται έμμεση πίεση να μείνουν καλύτερα σπίτι και να μη δουλεύουν (χωρίς να τις ρωτάει κανείς τι θέλουν), δεν προτιμώνται για ηγετικές θέσεις στον εργασιακό χώρο ή τουλάχιστον από ένα σημείο της ιεραρχίας και μετά, έχουν άνιση εκπροσώπηση στον πολιτικό χώρο και σε μικρότερο βαθμό και στον κοινωνικό, αριθμητικά είναι κατά πολύ περισσότερο θύματα βίας και βιασμού, μαθαίνουν να βασίζουν την αξία τους στην εμφάνιση και τη δύναμή τους στη σεξουαλικότητά τους και κρίνονται συνεχώς γι’ αυτά, αντιμετωπίζονται πολύ συχνά ως «άλλη» ομάδα, «ειδική» κατηγορία ανθρώπων (δες την εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος από τη διαφήμιση και την τρέλα με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες «ειδικά για γυναίκες»), είναι θύματα trafficking, επηρεάζονται καθημερινά και έντονα από τα αρνητικά στερεπότυπα για το γυναικείο φύλο, και πολλά άλλα που δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα. Μια χαρά περνάνε οι γυναίκες στη δυτική κοινωνία απ’ ό,τι φαίνεται.
Σκοπός μας δεν είναι να πάρουμε κανένα από τα προνόμια -κοινωνικά και θεσμικά- των αντρών, ούτε εχθρός μας είναι οι άντρες. Σε αντίθεση με σένα που, από αυτά που λες, φαίνεται ότι βλέπεις εχθρό στις γυναίκες, ή τουλάχιστον στην ιδέα ότι οι γυναίκες θέλουν ίση κοινωνική, θεσμική και πολιτική εκπροσώπηση και ύπαρξη. Α, και να σταματήσει η βία.
Mike
28/08/2016
εγω δεν συμφωνω μαυτα
R13
29/12/2016
Συμφωνω στο οτι ο φεμινισμος δεν ειναι σεξισμος εναντιον των αντρων.Ομως γενικα στο κειμενο σα να λες οτι γενικα ο σεξισμος εκδηλωνεται μονο απο αντρες και οκ υπαρχουν καποια »μεμονωμενα» περιστατικα που καταπιεζονται και οι αντρες..Δε με νοιαζει πως δημιουργηθηκε ο ορος »σεξισμος»,με νοιαζει τι γινεται στην πραξη τωρα.
Οι στρειτ γυναικες δεν κανουν σεξιστικα σχολια για στρειτ αντρες/γκει/τρανς/λεσβιακες κλπ?
Εκτος και αν αυτα συγκαταλεγονται στα μεμωνομενα περιστατικα.
50ft queenie
31/03/2017
R13, το κείμενο εξηγεί αναλυτικά ότι ο όρος σεξισμός υποδηλώνει εξουσιαστικούς σχετισμούς, πράγμα που δεν υπάρχει σε βάρος των αντρών. Οι άντρες υποφέρουν από την πατριαρχία (δες τα σχετικά λήμματα και άρθρα μας) αλλά δεν υφίστανται «σεξισμό». Τα παρακάτω που αναφέρεις έχουν συγκεκριμένα ονόματα, όπως ομοφοβία, τρανσφοβία κ.ο.κ. Δεν είναι καλό να τα μπερδεύουμε για να μη χάνουμε τη σημασία του καθενός.