Το όχι σημαίνει όχι

Το παρακάτω κείμενο στο πρωτότυπο μπορείτε να το βρείτε κάνοντας κλικ εδώ. Τη μετάφραση την επιμελήθηκαν οι tagari & scintilla κι ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό. Το κείμενο αγγίζει κυρίως την σημαντική έννοια της ξεκάθαρης και αδιαμφισβήτητης συναίνεσης -έχουμε προσθέσει κάποια λινκ στο τέλος της σελίδας για να διαβάσετε περισσότερα εάν θελήσετε.

_________________________________________________________________

[Πιθανό trigger για σεξουαλική κακοποίηση.]

Όταν είχα την πρώτη μου σεξουαλική επαφή, δεν με ρώτησε. Ήμασταν απλά φίλοι και καθόμασταν στο υπόγειό του και βλέπαμε ταινίες. Και μετά έβαλε το χέρι του γύρω μου και δεν αντιστάθηκα. Και μετά έβαλε το χέρι του στο στήθος μου και δεν αντιστάθηκα. Και στη συνέχεια άρχισε να τρίβει την κλειτορίδα μου και δεν αντιστάθηκα.

Το κάνω να ακούγεται χειρότερο από ό,τι ήταν. Δεν αντιστάθηκα γιατί τον γούσταρα τρελά και ήταν τέλειο αυτό που αισθανόμουν και ήμουν χαρούμενη και ενθουσιασμένη που συνέβαινε όλο αυτό. Αλλά δεν είπα τίποτα από όλα αυτά – ήμουν 15 χρονών και εντελώς αδέξια κοινωνικά και δεν είχα ιδέα για το πως να απαντήσω στην σεξουαλικότητα, οπότε ήμουν εντελώς σιωπηλή και παγωμένη. Σιωπηλή, παγωμένη και ευτυχισμένη, όπως απεδείχθη. Αλλά δεν υπήρχε τρόπος να το ξέρει. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι δεν τον σταμάτησα.

Θα είχε σταματήσει αν είχα πει «όχι»; Πολύ πιθανόν. Αλλά… πιθανόν. Κάποιοι άλλοι παράγοντες που καλό είναι να έχουμε κατά νου: ήμουν στο σπίτι του, που δεν ήταν κοντά σε κανένα δρομολόγιο λεωφορείου και ήταν περίπου 15 χιλιόμετρα από το σπίτι μου. Ήμασταν μόνοι στο σπίτι. Ήταν πολύ πιο μεγαλόσωμος, δυνατός και μεγαλύτερος από εμένα. Είχε όπλα. Ήταν λίγο-πολύ ο μόνος φίλος που είχα εκείνη την περίοδο στην ζωή μου. Και δεν ήταν κάποιος που θα μπορούσε ώριμα να συζητήσει κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας – δεν τον είδα να γίνεται ποτέ βίαιος ή να απειλεί με βία, αλλά είχε την τάση να πηγαίνει με την απευθείας στην Πολητηςοργης χωρίς να κάνει στάση στο Χωριοτηςσυζήτησης.

Θέλω να επισημάνω πάλι ότι μου άρεσε να μου χαϊδεύουν το μουνί· τίποτα από αυτά δεν περνούσε από το μυαλό μου τότε. Εύχομαι όμως να περνούσαν από το δικό του. Γιατί αν έκανα τα μαθηματικά του βιασμού στο μυαλό μου, αν συμφωνούσα από φόβο ή υποχρέωση, δεν θα το ήξερε. Δεν με βίασε – αλλά θα φαινόταν ακριβώς το ίδιο σ’ αυτόν αν το είχε κάνει.

Αυτό είναι το πρόβλημα με το «Το όχι σημαίνει όχι». Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να μην πεις «όχι» και το να γουστάρεις το σεξ είναι μόνο ένας από αυτούς τους λόγους.

Είναι στ’ «αλήθεια» βιασμός όταν δεν ξέρεις αν το άλλο άτομο συναινεί; Με νομικούς όρους πιθανότατα όχι, αλλά με βάση τις επιπτώσεις πάνω στο άτομο που χρησιμοποιείται σεξουαλικά, τη στιγμή που έχει παραλύσει από το φόβο, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. Το να πυροβολήσεις κάποιον κατά λάθος δεν είναι φόνος, αλλά αφήνει το θύμα εξίσου νεκρό.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η ερώτηση θα έπρεπε να είναι άνευ σημασίας. Είτε το αν γαμάς κάποιον που δεν το θέλει αλλά δεν εκφράζει αντιρρήσεις είναι βιασμός ή όχι, είναι και σκατιάρικο και αποφευκτέο. Δεν είναι ότι υπήρχε περίπτωση το καλό σεξ να βγει ποτέ από μια κατάσταση όπου ένα εκ των δύο ατόμων είναι σιωπηλό και ακίνητο.

Χρειάζεται λίγη περισσότερη φινέτσα από μια απλή ερώτηση – χρειάζεται να ρωτήσεις με τέτοιο τρόπο που να είναι ξεκάθαρο ότι το «όχι» είναι μια αποδεκτή απάντηση και να έχεις την ευαισθησία να κατανοήσεις τις διαφορές ανάμεσα στο «…εντάξει» και στο «Ω ΝΑΙ» – αλλά ακόμα και χωρίς φινέτσα, απλά το να ρωτήσεις κάνει το 90% της διαφοράς.

Ξέρω γιατί δεν ρώτησε. Δεν ρώτησε γιατί πίστευε ότι μπορεί να έλεγα «όχι». Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήθελε να με βιάσει. Σημαίνει ότι φοβόταν πως ήμουν σε κάποια περίεργη, επισφαλή ψυχική κατάσταση όπου θα ήμουν υποχρεωμένη να πω «όχι» αν με ρωτούσαν, ακόμη κι αν πραγματικά το ήθελα, αλλά άπαξ και έλεγα «όχι» δεν θα μπορούσε να προχωρήσει.

Δυστυχώς, αυτή η ψυχική κατάσταση υπάρχει – αν και πολύ λιγότερο από ό,τι πιστεύουν οι άνθρωποι- και κατηγορώ αποκλειστικά την κουλτούρα του slut-shaming και το μύθο του αυθόρμητου ειδυλλίου. Το αποδίδω σε κάθε ρομαντική ταινία όπου ένας από τους χαρακτήρες «αναγκάζει» ένα φιλί σε κάποιον άλλο αλλά δεν πειράζει γιατί ήταν ένα φιλί από πραγματική αγάπη και θα το καταλάβουν αμέσως μόλις ξεκινήσουν να φιλιούνται. Το αποδίδω σε κάθε εφηβική σεξοκωμωδία όπου το κορίτσι που λέει «ας γαμηθούμε μωρό μου» απεικονίζεται ως μια σοκαριστική σκηνή κωμωδίας και το κορίτσι που λέει «αχ, δε θα έπρεπε» είναι πραγματικά σέξυ. Το αποδίδω σε κάθε κορίτσι που σκέφτηκε ότι το να πει «όχι» ενώ εννοεί «ναι» είναι νάζι [1] και κάθε αγόρι που είπε σε όλο το σχολείο ότι ραντεβού του είπε «ναι» πολύ γρήγορα. Το αποδίδω εν μέρει ακόμα και στο Cosmopolitan και όλες τις φορές που περιέγραψε το σεξ σαν κάτι που απλά, αυθόρμητα συμβαίνει όταν υπάρχει η κατάλληλη διάθεση, όπως το γέλιο ή το κολλητικό χασμουρητό.

Μέχρι το «ναι» να σημαίνει «ναι, το σεξ θα ήταν κάτι καταπληκτικό αυτή τη στιγμή» και όχι «ναι, είμαι μια γλοιώδης τσούλα χωρίς κανένα ίχνος ρομαντισμού» θα είναι δύσκολο να ζούμε σε έναν κόσμο όπου μόνο το ναι σημαίνει ναι.

Δεν εξαρτώνται όλα μόνο από την κοινωνία. Στον δικό μου κόσμο το ναι σημαίνει ναι ολοκληρωτικά και τώρα — ο Ρόουντι κι εγώ ακόμα ρωτάμε πριν γαμηθούμε και ακόμα δεχόμαστε τα όχι με χαρά και τα μη ενθουσιώδη ναι ως «μπορούμε να κάτσουμε αγκαλιά, θα είναι όμορφο» και να χαιρόμαστε τα ενθουσιώδη ναι τόσο περισσότερο για αυτό το λόγο. Δεν έχω επιδιορθώσει ακόμη την Δυτική κουλτούρα , αλλά έχω φτιάξει την κρεβατοκάμαρά μου και αυτό είναι μια αρχή. Αν αρκετοί άνθρωποι μπορούν να το πουν αυτό ίσως η κουλτούρα αλλάξει έστω και λίγο τελικά.

[1] Σημ.μτφ.: δεν συμφωνούμε με την συγκεκριμένη πρόταση καθώς θεωρούμε πως το να πιστεύει μια κοπέλα πως είναι «ναζάκι» να πει «όχι» αποτελεί κοινωνικά μαθημένη συμπεριφορά και είναι αποτέλεσμα του slut-shaming, άρα δε θα έπρεπε να δοθούν ίδιες ευθύνες με αυτές που έχουν οι κυρίαρχες αρχές σε ό,τι αφορά στην σεξουαλική ελευθερία.

Περισσότερο διάβασμα:

– Yes means Yes | blog

– Consent culture | The Pervocracy

– Teaching consent to small children | Love, Joy, Feminism

– Moving Beyond The “Consent Is Sexy” Narrative | Fiending for Hope

– Navigating Consent: Debunking the “Grey Area” Myth | Everyday Feminism

– Under Duress: Agency, Power and Consent, Part One: “No” | A Radical Transfeminist

– Under Duress: Agency, Power and Consent, Part Two: “Yes” | A Radical Transfeminist